El gallo de oro (1964ko filma)
Appearance
(«El gallo de oro (filma)» orritik birbideratua)
El gallo de oro (1964ko filma) | |
---|---|
Jatorria | |
Argitaratze-data | 1964 |
Izenburua | El gallo de oro |
Jatorrizko hizkuntza | gaztelania |
Jatorrizko herrialdea | Mexiko |
Ezaugarriak | |
Genero artistikoa | film dramatikoa |
Iraupena | 105 minutu |
Kolorea | koloretakoa |
Zuzendaritza eta gidoia | |
Zuzendaria(k) | Roberto Gavaldón |
Gidoigilea(k) | Carlos Fuentes Gabriel García Márquez Roberto Gavaldón |
Antzezlea(k) | |
Ekoizpena | |
Ekoizlea | Federico Amérigo Rouviere (en) |
Edizioa | Gloria Schoemann (en) |
Ekoizpen-diseinatzailea | Manuel Fontanals i Mateu (en) |
Argazki-zuzendaria | Gabriel Figueroa (en) |
El gallo de oro Roberto Gavaldónek 1964an zuzenduriko film dramatikoa da.[1] Juan Rulforen izen bereko eleberrian oinarrituta dago.
Sinopsia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Dionisio Pinzón pregoilari xumeari hilzorian dagoen urrezko oilar bat emango diote. Zaindu, biziberritu, eta 'urrezko oilar' izena jarriko dio. Lorenzo Benavides oilar-hazle ospetsuaren oilarretako bati irabaziko dio, eta 'urrezko oilarra' lortzen eta Pinzónekin elkartzen tematuko da hura. 'Caponera'ren laguntzaz, Pinzónen bazkide bihurtuko da Benavides. Hala ere, tratuak ez du luze iraungo, eta azken oilar-borroka batean aurkaz aurka amaituko dute biek.[2]
Aktoreak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Ignacio López Tarso: Dionisio Pinzón.
- Lucha Villa: 'Caponera', Bernarda Cutiño.
- Narciso Busquets: Lorenzo Benavides.
- Carlos Jordán: Esculapio Virgen.
- Agustín Isunza: Secundino.
- Enrique Lucero: "El Chinaco".
- Agustín Fernández: "El Yaqui".
- Lina Marín.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Paranaguá, Paulo Antonio. (1995). Mexican Cinema. British Film Institute, 193 or..
- ↑ sansebastianfestival.com
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Artikulu hau zinemari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |