Agosteko Esfingea

Wikipedia, Entziklopedia askea
Agosteko Esfingea
Jatorria
Sorrera-urteaK.a. VI. mendea
Aurkikuntza lekuaAgost
KulturaIberiarrak
Ezaugarriak
Materiala(k)kareharria
Dimentsioak82 (altuera) × 56 (zabalera) × 26 (lodiera) cm
Deskribapena
Kokapena
BildumaEspainiako Arkeologia Museo Nazionala
Inbentarioa38445

Agosteko Esfingea (gaztelaniaz: Esfinge de Agost) K. a. VI. mendean datatua dagoena greziar eragineko iberiar eskultura bat da. 1893an aurkitu zen Valentziako Erkidegoko Agost herriko aztarnategi baten. Eskultura honen egilea ezezaguna da. Gaur egun Madrilen dago, Arkeologia Museo Nazionalean.

Aurkikuntza tokia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gaur egun Parisko museo baten dagoen beste esfinge baten eta zezen baten ondoan aurkitu zen, azken honen arrastoa 1893an Alacanteko probintziako Agost herriko El Camp de l'Escultor izeneko aztarnategi arkeologikoan aurkitua izan ondoren galdu egin zelarik.

Sinbolismoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Esfingeak hegodun lehoi baten gorputza, emakume baten burua eta suge isatsa duten irudiak dira. Uste denez, iberiar hilobi baten egon zen esfinge bat da, hil objektu bezala hildakoaren arima beste mundura garraiatuko baitzuen, Iberiar herri ezberdin gehienek euren egin zituzten greziar sinesmenen arabera.

Ezaugarri teknikoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Neurriak: 82 zentimetroko altuera, 56ko zabalera eta 26ko sendoera
  • Higadura eta mutilazio txikiak ditu.
  • Hil zutabea
  • Greziar eragindun iberiar-zahar estiloa
  • Kareharrian landua
  • Esfinge formako irudia

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]