Agustín Sánchez-Lavega

Wikipedia, Entziklopedia askea
Agustín Sánchez-Lavega

Bizitza
JaiotzaBilbo1954ko azaroaren 26a (69 urte)
Herrialdea Bizkaia, Euskal Herria
Hezkuntza
HeziketaEuskal Herriko Unibertsitatea 1986) Doktoretza
Doktorego ikaslea(k)Jon Josu Legarreta
Hizkuntzakingelesa
Jarduerak
Jarduerakastrofisikaria, fisikaria eta unibertsitateko irakaslea
Enplegatzailea(k)Euskal Herriko Unibertsitatea
Euskal Herriko Unibertsitatea  (1987ko azaroa -  1989ko urtarrila)
Euskal Herriko Unibertsitatea  (1989ko urtarrila -  1994ko urria)
Euskal Herriko Unibertsitatea  (1994ko urria -
Jasotako sariak
KidetzaNazioarteko Astronomia Elkartea

Agustín Sánchez-Lavega (Bilbo, 1954ko azaroaren 26a) Bilboko Ingeniaritza Goi Eskola Teknikoko (Euskal Herriko Unibertsitatea) Fisika Aplikatuko katedradun eta eguzki-sisteman espezializatutako astrofisikari gailena da.

Ibilbide akademikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Agustín Sánchez-Lavega Fisika Zientzietan lizentziatu zen 1978an gaur egun EHU den Bilboko Unibertsitatean. 1980 eta 1987 artean Zentro Astronomiko Espainiar-Alemana – Max Planck Institut für Astronomien egin zuen lan, Almeriako probintzian dagoen Calar Altoko Behatokian hain zuzen. Aldi berean, 1986an, Fisika Zientzietan doktoratu zen EHUn eta Zientzia Fakultateko Aparteko Doktoretza Saria jaso zuen Saturno planetaren atmosferari buruz idatzi zuen tesiagatik zeinetan Orban Zuri Handia (ingelesez GWS siglez ezagutua) fenomenoa lehenengo aldiz deskribatu zuen. 1987an Bilboko Ingeniaritza Goi Eskola Teknikoko Fisika Aplikatua I departamentuan sartu zen eta harrezkero bertan egiten du lan. 1989an materia ikertzeko Teknika Fototermikoen Laborategiaren sorrera sustatu zuen. 1990eko hamarkadaren erdialdean EHUko Zientzia Planetarioen Taldea sortu zuen eta 2008an Aula Espazio Gelaren eta bere Behatoki Astronomikoaren sorrera sustatu zuen. 2009tik EHUko Fisika Aplikatua I departamentuko zuzendaria da.

Idazlanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Liburuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]