Bake
Bakea harmonia-egoera eta ondorioz gerra edo biolentzia eza bezala definitu ohi da. Honakoa definizio teoriko-formaltzat jotzen delarik, hots, plano kategoriko abstraktu batean kokatzen den definizioa da.
Hala, historian zehar bakea eta bortizkeria eza era desberdinetan ulertu izan dute gizarte eta autore ezberdinek. Esaterako, erromatarrek gudaren ukazio gisa ulertzen zuten. Bakea zentzu negatibo batean definitzen zutelarik: guda ez dena bakea da. Borrokarik ez dagoenean, "bakea" dago. Latinez pax = absentia belli da.
Gaur egun bakea, era positiboago eta zabalago batez ulertzen da, biolentzia material eza ez baita bakearen sinonimotzat hartzen. Hau da, bortxakeria fisikorik eza (biolentzia zuzena, hilketak, pertsonen edo taldeen aurkako errepresio bortitza...) eta egiturek (juridikoek, administratiboek eta sozio-ekonomikoek) sortzen duten bortizkeriarik ez ematea esan nahi du. Azkenengo definizio honi gagozkiola, bake ezaren adibide pobrezia genuke, izan ere honakoak bere jatorria egitura ekonomiko bidegabe batean dauka.
Definizio honekin lotuta
Era berean, Nazio Batuen Erakundea (NBE) eta nazioarteko beste hainbat antolakunde bakea zentzu positiboago batean definitzen eta honako kontzeptuan sakontzen saiatu dira.
Kanpo loturak
 |
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Bake  |