Berlingo gudua

Berlingo gudua
	Bigarren Mundu Gerra
	Ekialdeko Frontea
	Sobietar gudariak Unter den Linden etorbidean eta Brandeburgoko Atearen aurrealdean.
Data	1945eko apirilaren 16tik maiatzaren 2ra
Lekua	Berlin, Alemania
Koordenatuak	52°31′07″N 13°22′34″E / 52.5186°N 13.3761°E
Emaitza	Sobietar garaipen erabakigarria, Alemania Naziaren porrota, Aliatuen garaipena eta Europan gerraren amaiera. Berlin hiria Aliatuen administraritza pean gelditu zen.
Gudulariak
Alemania Nazia	Sobietar Batasuna; Polonia
Buruzagiak
Gotthard Heinrici; Kurt von Tippelskirch; Ferdinand Schörner; Hellmuth Reymann; Helmuth Weidling;	Georgy Zhukov; Konstantin Rokossovsky; Ivan Konev; Vasily Chuikov
Indarra
Denera 766.750 gudari; 1.519 armadun auto; 2.224 hegazkin; 9.303 artileri pieza; Berlin hiriko Defentsa Gunean 45.000 gudari, polizia indarra, Hitleriar Gaztedia eta Volkssturm erakundeetako 40.000 kide gehitu zitzaizkien.	Denera 2.500.000 gudari; 6.250 tanke, 7.500 hegazkin eta 41.600 artileri pieza; Berlin hiriko Defentsa Gunea erasotzen 1.500.000 gudari jardun zuten
Galerak
Alemaniarren arabera:; 458.000 hildako; 479.298 atzemanak; Galera guztiak: 937.378 gizon; Sobietarren arabera(Müller):; 100.000 hildako; Berlingo Defentsa Gunean:; 22.000 zibil hilak; 22.000 militar hilak	81.116 hildako eta desagertu; 280.251 zauritu; Galera guztiak: 361.367 gizon; 1.997 tanke; 2.108 artileri pieza; 917 hegazkin

Berlingo gudua Bigarren Mundu Gerrako Sobietar Batasuna eta Alemania Naziaren arteko amaierako guduetako bat izan zen. 1945eko apirilaren 16tik maiatzaren 2ra burutu zen. Gudu honen ondorio nagusia Alemaniaren baldintzarik gabeko errendizioa izan zen, nahiz eta kopuruz handiagoa zen Armada Gorriak gudu honetan zehar etxez-etxe borrokatu behar izan zuen.

Gudu honetako borrokaldietan zehar, Adolf Hitler alemaniar Führerrak bere burua hil zuen, baita Joseph Goebbels Propaganda Ministroak ere. Hitlerren idazkari pertsonala zen Martin Bormann ere, ustez setiotik ihesi zihoala hil omen zen.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]