Bi faktoreen teoria

Wikipedia, Entziklopedia askea

Bi faktoreen teoria edo Herzbergen teoria 1950eko hamarkadan Frederick Herzberg psikologoak garatutako teoria bat da. Teoria honen arabera, langileak lanpostuan sentitzen duen poza dakarten faktoreak bi multzotan sailkatzen dira: alde batetik faktore higienikoak, langilearen erredimendu egoki edo minimo baterako beharrezkoak direnak, baina maila batetik aurrera aparteko poza ez dakartenak, hala nola lanpostuko kondizioak eta gizarte-harremanak; beste alde batetik, motibazio-faktoreak daude, benetan errendimendua gehitzen dutenak, hala nola ardurak bereganatzea eta promozioa.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Psikologia Artikulu hau psikologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.