Bipiramide pentagonal

Wikipedia, Entziklopedia askea
Bipiramide pentagonala
Bipiramide pentagonala
Taldea Johnsonen solidoak
J12J13J14
Aurpegi kopurua 10 hiruki
Ertz kopurua 15
Erpin kopurua 7
Erpin-konfigurazioa V4.4.5
Simetria-taldea D5h, [5,2], (*225)
ordena: 20
Schläfli sinboloa { } + {5}
Propietateak Ganbila
Poliedro duala Prisma pentagonala
Bipiramide pentagonalra
Garapena

Geometrian, bipiramide pentagonala Johnsonen solidoetako bat da (J13), bi piramide pentagonal oinarritik lotuz eraiki daitekeena.

Johnsonen solidoak 92 dira; eta Norman Johnson-ek izendatu eta deskribatu zituen, 1966an.

Poliedro duala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bipiramide pentagonalaren duala prisma pentagonala da, eta 7 aurpegi ditu: 5 laukizuzen eta 2 pentagono.

Bipiramide pentagonal duala dualaren garapena

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bipiramideen familia
2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 ...

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]