Brabanteko Dukerria

Wikipedia, Entziklopedia askea
EnzaiBot (eztabaida | ekarpenak)(r)en berrikusketa, ordua: 21:37, 15 apirila 2015
Brabanteko dukerria
Hertogdom Brabant (nl)
Duché de Brabant (fr)
1183 – 1795
Dukerria
Brabanteko dukerriko bandera

Brabanteko dukerriko armarria

Geografia
HiriburuaBrusela
Kultura
Hizkuntza(k)Frantsesa
Flandriera
Historia
Aurrekoa
Lorrena Beherea
Ondorengoa
Frantziako Lehen Errepublika

Brabanteko dukerria (nederlanderaz: Hertogdom Brabant; frantsesez: Duché de Brabant) Europako antzinako dukerria da, Mosa eta Eskalda ibaien artean dagoena, egun Belgikaren (Anberes eta Brabante herrialdeak) eta Holandaren (Noordbrabant) artean banatua.

Historia

Nerbiarren lurraldea zen erromatarrek eta frankoek hartu baino lehen; Brabante Austrasia eta Lotaringiako erresumen eremua izan zen. IX. mendean lau konderritan banatua zegoen, eta Lovainako kondeen eskuetara igaro zen XII. mende hasieran (1106); garai hartan bihurtu zen dukerri.

1406. urtean Valois-Burgundiako etxeko adar gazteak hartu zuen oinordekotzan, eta 1430ean Borgoinako duke Filipe III.a Onak berreskuratu zuen. Geroago Austriako etxeak (Maximiliano I.a enperadorea) hartu zuen herentzian, eta 1553tik aurrera Espainiako Austrien esku geratu zen. Brabanteko iparraldea matxinatu ziren Herrialde Batuen esku geratu zen 1609an, eta Utrechteko Itunak (1713) Austria Etxeko Habsburgotarren eskubidea berretsi zuen, hegoaldeari dagokionez.

1795ean, frantsesek hegoaldeko Herbehereak okupatu zituztenean desegin zen dukerria.

Erreferentziak