Claude Sautet

Claude Sautet
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Claude Marie Sautet
Jaiotza	Montrouge, 1924ko otsailaren 23a
Herrialdea	Frantzia
Heriotza	Parisko 14. barrutia eta Paris, 2000ko uztailaren 22a (76 urte)
Hobiratze lekua	Montparnasseko hilerria
Heriotza modua	berezko heriotza: gibeleko minbizia
Familia
Ezkontidea(k)	Graziella Sautet (en)
Seme-alabak	ikusi Yves Sautet (en) ;
Hezkuntza
Heziketa	Institut des hautes études cinématographiques (en) ; La Fémis (en)
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	gidoilaria, film-zuzendaria, autorea eta telebista-ekoizlea
Lan nabarmenak	ikusi Les Choses de la vie; Max et les Ferrailleurs; Vincent, François, Paul... et les autres; Un cœur en hiver; Nelly et Monsieur Arnaud;
Jasotako sariak	ikusi Louis Delluc Prize (1969) : Les Choses de la vie; Zuzendari onenaren César Saria (1993) : Un cœur en hiver; Louis Delluc Prize (1995) : Nelly et Monsieur Arnaud; Zuzendari onenaren César Saria (1996) : Nelly et Monsieur Arnaud; Silver Lion (1992) : Un cœur en hiver; Jean-Le-Duc award ;

Claude Sautet (Montrouge, Frantzia, 1924ko otsailaren 23a - Paris, 2000ko uztailaren 22a) zinema-zuzendaria izan zen.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arte Dekoratiboen eskolan eta Zinemagintzako Goi Eskolan egin zituen ikasketak. Zinema-ikasketak bukatu bezain laster, Frantziako telebistarentzat ekoizten eta idazten hasi zen. 1951n egin zuen debuta, Nous n'irons plus au bois film laburrarekin. Luzaroan, baina, ezagunago izan zen gidoi-idazle gisa, eta Jacques Deray, Marcel Ophuls eta Jean-Paul Rappeneau zuzendariekin lan egin zuen. Bere lehen filmetako protagonista nagusiak Louis de Funès, Jean Paul Belmondo, Sylva Koscina, Yves Montand eta, batez ere, Romy Schneider izan ziren.

1969an egin zuen bere lehen film aipagarria, Bizitzako gauzak, Paul Guimarden eleberrian oinarri hartuta. 1979an lortu zuen, baina, nazioarteko kritikaren onespena, Une histoire simple filmarekin; urte hartako film onenaren Oscar Sarirako izendatu zuten.

1987an Georges Beauregard Saria eta Florentziako Zinemaldiko sari handia lortu zituen, Quelques jours avec moi filmarengatik. Film hori ere literatura-obra batean oinarritu zen, eta Frantziako garai hartako hiru antzezle onenetakoek parte hartu zuten: Daniel Auteuil, Dominic Blanc eta Sandrine Bonnairek.

Hurrengo filma handik denbora batera egin zuen: Un coeur en hiver (1992, Bihotz bat neguan); filmak Frantziako Zinemako Akademia Nazionalaren sari nagusia, Méliès Saria, eta Veneziako Zinemaldiko Zilarrezko Lehoia saria jaso zituen, besteak beste. Hurrengo filma ere, Nelly eta Monsieur Arnaud (1955), saritua izan zen: Michel Serraultek antzezle onenaren Cesar Saria jaso zuen, eta Sautetek zuzendari onenarena.

Filmografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zuzendaria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bonjour sourire (1955)
Classe tous risques (1960)
L'arme à gauche (1965)
Les choses de la vie (1970)
Max et les ferrailleurs (1971)
César et Rosalie (1972)
Vincent, François, Paul... et les autres (1974)
Mado (1976)
Une histoire simple (1978)
Un mauvais fils (1980)
Garçon ! (1983)
Quelques jours avec moi (1988)
Un cœur en hiver (1991)
Nelly et Monsieur Arnaud (1995)

Gidoigilea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Les Yeux sans visage (1959), Georges Franjurena
Symphonie pour un massacre (1963), Jacques Derayrena
Peau de banane (1963), Marcel Ophülsena
L'Âge ingrat (1964), Gilles Grangierrena
Échappement libre (1964), Jean Beckerrena
La Vie de château (1965), Jean-Paul Rappeneaurena
Mise à sac (1967), Alain Cavalierrena
Borsalino (1970), Jacques Derayrena
Les Mariés de l'an II (1971), Jean-Paul Rappeneaurena
Mon ami le traître (1988), José Giovannirena
Intersection (1994), Mark Rydellena

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/26 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

Datuak: Q106669
Multimedia: Claude Sautet / Q106669