Dieter Forte

Wikipedia, Entziklopedia askea
Dieter Forte
Bizitza
JaiotzaDüsseldorf1935eko ekainaren 14a
Herrialdea Alemania
HeriotzaBasilea2019ko apirilaren 22a (83 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzakalemana
Jarduerak
Jarduerakidazlea, antzerkigilea eta film screenwriter (en) Itzuli
Lantokia(k)Basilea
Jasotako sariak
KidetzaPEN Centre Germany (en) Itzuli

IMDB: nm0287150 Musicbrainz: 44e087ef-b0e8-4664-8114-8071d4d70368 Edit the value on Wikidata

Dieter Forte (Düsseldorf, 1935eko ekainaren 14a - Basilea, 2019ko apirilaren 22a) alemaniar idazlea izan zen. Zenbait lanbide izan zituen, harik eta 1959an buru-belarri idazten hasi zen arte.

Biografiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Narrazioak, bidaia-koadroak eta irratirako gidoiak idazten hasi zen -Die Wand, (1965, Horma), Porträt eines Nachmittags (1967, Arratsalde baten erretratua), Bergstraße 8 (1967, Berg kalea 8)-, bere garaiko gizarte-gatazken lekukotasuna emanez, aurrerago telebistarako gidoietan egin zuen bezala -Nachbarn (1970, Auzoak), Sonntag, Achsensprung, Gesundheit! (1980, Igandea, ardatz saltoa, topa!)-. Arrakasta eta ospea, baina, antzerki-lan batek eman zion: Martin Luther & Thomas Münzer oder Die Einführung der Buchhaltung (1971, Martin Luther eta Thomas Münzer edo Kontabilitatearen sarrera). Obra horrek -kabareteko 82 agerralditan banatua- ikuspegi materialista batetik aztertzen zituen botere politikoaren mekanismoak, eta aro berri horretako politikaren eragile nagusia kapitala dela erakusten saiatzen da. Hurrengo urteetan, beste bi antzerki-lan idatzi zituen: Jean Henri Dunant (1978) eta Das Labyrinth der Träume (1983, Ametsen labirintoa). Hirurek aro mekanikoaren trilogia bat eratzen dute. Fortek XVI. mendean sortu zen munduaren ikuspegi arrazionalistan bilatzen zituen gure zibilizazio anker horren kausak eta zergatikoak. 1992an, Basilea Hiria literatura saria irabazi zuen Das Muster (1992, Eredua) eleberriarengatik. Eleberria frantses-italiar jatorriko familia baten kronika da, poloniar jatorriko beste batenaren parean egiten dena. Beste lan batzuk: Weibe Teufel (1972, Deabru zuriak), Cenodoxus (1972) eta Kaspar Hausers Tod (1979, Kaspar Hauser-en heriotza).

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]