Kuku-praka

Wikipedia, Entziklopedia askea
Digitalis purpurea» orritik birbideratua)
Kuku-praka
Kuku-prakaren lore mordoa
Irudi gehiago
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaPlantae
OrdenaLamiales
FamiliaPlantaginaceae
LeinuaDigitalideae
GeneroaDigitalis
Espeziea Digitalis purpurea

Kuku-praka (Digitalis purpurea) Scrophulariaceae familiako landare belarkara da, jatorriz Europakoa eta Afrikako iparraldekoa. Ezaguna da lore ikusgarriak dituelako eta oso toxikoa izan daitekeelako, bertatik eratortzen baita digitalina sendagaia.

Kuku-prakaz gain, euskaraz beste hainbat izen ere erabiltzen dira landare hori izendatzeko, hala nola titara-lorea, asto-lorea, txilintxa, kuku-porrua[1]. Ez da kuku-belarra izenekoarekin nahastu behar, hori Aquilegia vulgaris izendatzeko erabiltzen baita[2].

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lore mota hori 5 cm-ko luzera izatera iristen da. Petaloen kolorea horiaren eta arrosa biziaren artekoa izaten da, eta barruko zatia purpura da. Angiospermoa da.

Ugalketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Digitalis purpurea bi urtetan garatzen da; lehenengo urtean, muskildu ondoren, arrosatxo bat, hosto basalekin, obalekin eta hagindunekin ekoizten du. Bigarren urtean zehar, 0,50 eta 2,50 metro bitarteko zurtoina garatzen du, hosto sesiletaz eta zimurrez estalita.

Ekain eta irail bitartean loratzen dira, iparraldeko hemisferioan. Polinizazioa erleen bitartez gauzatzen da.

Klima epela eta itzalean egon nahiago du, eta lur azido eta hezeetan.

Azpiespezieak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Digitalis purpurea espeziearen hiru azpiespezieak hauek dira:

  • D. p. subsp. purpurea – Europako leku gehienetan
  • D. p. subsp. heywoodii – Iberiar penintsulan
  • D. p. subsp. mariana – Iberiar penintsulan

Sendabelarra[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oso toxikoa izan daiteke (10g hosto lehor edo 40g hosto fresko hilgarriak dira gizakiarentzat[3]); bertatik digitalina edo digitoxina ekoizten dira, tonikardiako gisan erabiltzen direnak. Substantzia horiek glikosido kardiotonikoak dira, bihotz arritmia eta takikardiaren tratamenduan erabiliak. Kuku-praka horia baino estimatuagoa da, printzipio aktibo gehiago dituelako.

Azukre konplexuak (heterosidoak) ditu, horien artean digitoxina, digoxigenina, gitixosidoa, digitalosidoa, sapogenina, digitonina eta digitoflavina. Substantzia horiek bihotz-giharren taupadak egokitzen, mantsotzen eta indartzen dituzte. Industria farmazeutikoak Digitalis lanata kuku-prakaren digoxina erabiltzen du izatekoz, espezieak, jatorriz Balkanetakoa, izotza jasaten duelako eta printzipio aktibo horretan aberatsa delako[4].

Irudiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskara eta natura
  2. Hiztegi batua
  3. Pierre Lieutaghi. Digitale. ..
  4. Y. Gaillard, M. Cheze, G. Pépin. (2001eko abendua). «Intoxications humaines par les végétaux supérieurs : revue de la littérature» Annales de Biologie Clinique: 764...

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]