Dodekaedro handi

Wikipedia, Entziklopedia askea
Dodekaedro handia
Dodekaedro handia
Taldea Kepler–Poinsoten solidoak
Aurpegi kopurua 12
Ertz kopurua 30
Erpin kopurua 12
Aurpegiak Pentagonoak
Ertzak erpineko 5
Simetria-taldea Ikosaedrikoa (Ih)
Schläfli sinboloa {5, 5/2}
Propietateak Erregularra, ahurra
Poliedro duala Izar-dodekaedro txikia
Dodekaedro handia
Garapena (gainazala)

Geometrian, dodekaedro handia Kepler–Poinsot-en solidoetako bat da, bi baldintza hauek betetzen dituena: 12 aurpegiak Pentagonoak dira, eta erpin bakoitzean bost pentagono elkartzen dira, haien arteko ebakidura pentagrama bat izanez.

Louis Poinsot-ek frantziar matematikariak definitu zuen, 1809an.

Neurriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Dodekaedro handiaren neurriak
Azalera
Bolumena
Zirkunerradioa

non ertzaren luzera den.

Irudiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Modelo gardena Modelo opakua Erpin-irudia

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]