Donostiako geltokia

Wikipedia, Entziklopedia askea
Donostia
Hurrengo trenak
Geltokiko ikuspegia
Map
Lineak
« Loiola    Gros »
Kokapena
HelbideaFrantzia pasealekua, 22; 20012
UdalerriaDonostia,  Gipuzkoa
Geltokiaren datuak
Kodea11511
Irekiera1864ko abuztuaren 15a
IrisgarriaGeltoki irisgarria 
Zerbitzuak Pertsonaldun txarteldegia    Kotxe alokairua   
AldageltokiaTrena Autobusa 
Nasak3
Trenbideak6
JabeaTrenbide Azpiegituren Administratzailea
EragileaRenfe Operadora
Garraio zerbitzuak
Distantzia ertaina  Irun Miranda Ebro
Renfe Aldiriak  Irun Brinkola
d·bus17  Gros Miramon
24  Altza Intxaurrondo
37  Rodil Zorroaga

Donostiako geltokia Gipuzkoako hiriburuan dagoen tren geltokia da. 1864ko abuztuaren 15an ireki zen eta gaur egun ADIF enpresaren jabetzarena da. 2023ko apiril amaieran, Eusko Trenbide Sareak ordu arteko geltoki historiko babestua eraitsarazi egin zuen Abiadura Handiko Trenerako linearako birmoldatze-lanetan.[1][2]

Izenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Geltokiak izen asko eta era askotakoak jasotzen ditu.

Norte edo Ipar[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Norteko geltokia, Ipar geltokia edo Iparraldeko geltokia izena Ferrocarriles del Norte trenbide-konpainiatik dator. Bera izan zen trenbidea Gipuzkoara ekartzeaz arduratu zena, baita Madril—Hendaia burdinbidearen operadorea ere trenbidearen nazionalizazioraino, non RENFEk hartu zuen ardura hori. Denbora luzez hainbat konpainia batera zeudenez, Donostian Norteko geltokia, Ferrocarriles Vascongados geltokia eta abar zeuden. Horregatik, eta beste hiri askotan bezala, geltoki honek Norteko geltokia izena irabazi zuen puntu kardinal bezala. Eta handik bere euskal bertsiora pasa zen, Iparraldeko geltokia edo Ipar geltokia.

Atotxa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Atotxako geltokia izena aurrekoaren nahiko antzekoa da. Donostian hainbat geltoki zeudenez, horietako batzuk izen berekoak, Donostia, geltoki horrek Madril-Atocha geltokiaren izena (Atocha, besterik gabe) hartu zuen, geltoki horretatik abiatzen ziren trenen helmuga. Denborarekin, euskaldundu egin zen Atotxa.

Donostia edo San Sebastián[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Trenbide guztiak berrantolatu ondoren, eta aginte berarekin, Donostia izeneko geltoki guztiak birritan bildu ziren: Amara-Donostia, zabalera laburreko trenentzat, eta hau, zabalera luzeko trenentzat. Horregatik, jada geltoki nagusi bakarra zegoen Donostian, eta logikoena bere izena eramatea zen, bai gaztelaniazko bertsioan (San Sebastián), bai euskal bertsioan (Donostia).

ADIFen bertsioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

ADIFef, geltokia mantentzeko eta trenen ordutegiak antolatzeko arduraduna den aldetik, inskripzioak eta errotuluak ere jartzen ditu geltokietan. Horregatik, geltokiaren izen ofiziala San Sebastián–Donostia dela uste du, nahiz eta errotuluetan Donostia–San Sebastián jartzen duen.[3]

RENFEren bertsioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Renfe Operadorak, trenen ustiapenaren arduraduna den aldetik, Alvia zein aldirikoak, izenak jartzen ditu lineen mapetan eta trenen barruan. Horregatik, geltokiaren izen ofiziala Donostia/San Sebastián dela uste du.

Udalaren bertsioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Donostiako Udalak, besteak beste, hiriko bide-seinaleen eta mapen arduraduna den aldetik, mapa horietan eta seinaleetan jartzen ditu izenak. Horregatik, geltokiaren izen ofiziala Atotxa dela uste du.

Bertsio ofiziala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bai ADIF -en bertsioa, bai RENFE -rena, bai udalarena ofizialak dira, eta, beraz, estazioa horrela idatzita agertzen da agente bakoitzaren jarduera-eremuan. Ondorioz, geltokia Donostia–San Sebastián bezala seinaleztatuta egon daiteke, San Sebastián–Donostia bezala, Donostia/San Sebastián bezala, Atotxa bezala.

Egoera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Geltokia Madril—Hendaia burdinbidearen 622,56 kilometro-puntuan dago, 4,60 metroko altueran, Loiola eta Gros geltokien artean. Tartea bide bikoitzekoa da eta elektrifikatuta dago.[4]

Sarbideak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Geltokiak sarbide bakarra du, Frantzia pasealekutik kaleko kotan. Nasa-aldaketa trenbideak behetik zeharkatzen dituen pasabidearen bidez egiten da, eskailera zein igogailua erabiltzeko aukerarekin.

  • Arrapala bidezko sarbidea Aparkalekua Autobusa Taxi Sarbide irisgarria  Frantzia pasealekua, 22

Irisgarritasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Geltokia irisgarria den arren, nasa eta trenen arteko tarteak handiak izan daitezke mugikortasun urriko pertsona-talde batzuek laguntzarik gabe erabili ahal izateko.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Geltokiko nasa 1920ean
Fatxada nagusia

1858ko ekainaren 22an, Iparraldeko Trenbidea eraikitzeko lanak hasi ziren. Goiz hartan lantegiak itxi egin ziren eta kanpai hotsa izan zen. Donostiako Udalbatza ekitaldian izan zen, eta aurretik, zaletuen, danbolinen, klarineroen eta mazeroen musika izan zuten. Glaziarrera iritsi ziren, ibaira jaisten zen aldapan zabalgunera, gabarretan ontziratu eta Urumea ibaia zeharkatu zuten. Santa Katalina zubia bandera ezberdinez apaindua zegoen, eta hiriko eta inguruko herrietako biztanleak, batzuk ontziratuak, beste batzuk ertzetatik, eta besteak hurbileko muinoetan behera, koadrorik ikusgarriena osatzera zetozen, musikaren oihartzunek interesgarriago egiten zituztenak. Ekitaldian hitzaldiak eta bedeinkapenak izan ziren, eta hirurehun gaztek osatutako koru batek abesten zuen une horretarako prestatutako ereserkia.

Gabarren itzulera animazio handikoa izan zen eta hainbat ekitaldi ofizialekin jarraitu zuen eguna. Arratsaldeko zazpietatik Konstituzio plazara joaten zen jendea, argiztapena piztuz. Plazaren erdian oholtza bat zegoen, banderatxodun pabiloien formako edalontziekin argiztatua. Zaletuen musikak, danbolina tartekatuz, behin eta berriz abestu zuen horretarako konposatutako ereserkia, eta dantza eta alaitasuna izan ziren nagusi. Jaia 1858ko ekainaren 22ko gaueko hamabietan amaitu zen, zezensuzkoarekin.[5]

Norteko Trenbidearen geltokia, C. A. Letourneur ingeniariak egina, 1864ko abuztuaren 15ean inauguratu zen. Hasiera batean, geltokia behin-behinekoa zen; hiriko zabalgunea mugatzen zuen Urumea ibaiaren eskuinaldean zegoen. Beranduago, ordea (1905), zubi bat kokatu zen geltokiaren sarrera monumentalera lerrokatuta: Maria Cristinaren zubia. Geltokiaren aldamenean, gerora Atotxako dorrea eraikiko zuten orubean, Herederos de Ramón Múgica enpresa finkatu zen XIX. mende-amaieran eta, geltokia aldamenean zuenez, tren-fabrikazioan hasi zen, zurezko bagoiak egiten batez ere.[6]

Geltokiko lehen urratsen artean, aipatzekoa da Donostiako Iparraldeko Geltokitik egin zuela ihes Isabel II.a erreginak Frantziako erbestera 1868an, La Gloriosa iraultzaren ondoren.

1881ean, Biarez frantziarrak egindako lehen eraberritzea gertatu zen, alboen handitzearekin, bi pabiloi berri eraikitzearekin eta trenbideak estaltzen dituen markesina metalikoaren instalazioarekin. Markesina hau Gustave Eiffelen tailerretan egin zen, Eiffel dorrea eraiki zuen ingeniari bera.

1868an, urtaro hau ospetsu egin zen, Elisabet II.a Borboikoa erreginaren ihesaldiaren abiapuntua izan zelako.

1905ean obra berriak egin ziren: pasabide goratuak, bere bost arkuekin eta erloju bikain batekin, Maria Kristinako zubi berria Atotxako zezen plazarekin komunikatuko zuena.

1941ean, Norteko konpainiaren burdinbideak nazionalizazioarekin, Norte desagertu egin zen eta RENFEren parte izatera pasa zen. Azken honek kudeatu zuen barrutia ADIF sortu zen arte, 2004. urtearen amaieran.

2016an, Donostiako autobus geltoki berria inauguratu zen haren ondoan, Pio XII.aren behin-behineko geltoki zaharraren ordez.

2023an, emandako hitz janez, Eusko Trenbide Sareak ordu arteko geltoki klasikoa erabat eraitsarazi zuen Abiadura Handiko Trenerako linearako birmoldatze-lanetan.[7] Áncora elkarteak oso gogor kritikatu zuen txikizioa.[8]

Zerbitzuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Distantzia luzea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

 Renfe Operadora
 Zerbitzua   Hasiera   Ibilbidea   Amaiera ⁠
Alvia  Madril
Chamartin
Segovia–GuiomarValladolid–Campo GrandeBurgos–Rosa ManzanoMiranda EbroGasteizAltsasuDonostia Irun
Alvia  Bartzelona
Sants
Camp de TarragonaLleida–PirineusZaragoza–DeliciasTuteraCastejonTafallaIruñaAltsasuZumarragaDonostia Irun

Distantzia ertaina[aldatu | aldatu iturburu kodea]

 Renfe Operadora
 Zerbitzua   Hasiera   Ibilbidea   Amaiera ⁠
25 Miranda Ebro ManzanosArgantzonLangraizGasteizEstibalitz–OreitiaDulantziAgurainAraiaAltsasuLegazpiZumarragaBeasainOrdiziaTolosaDonostiaPasaiaLezo–Errenteria Irun

Aldiriko tren[aldatu | aldatu iturburu kodea]

 Donostiako Renfe Aldiriak
 Zerbitzua   Hasiera   Ibilbidea   Amaiera ⁠
 C-1 Irun Irungo BentakLezo–ErrenteriaPasaiaHerreraIntxaurrondoAtegorrietaGrosDonostiaLoiolaMartuteneHernaniHernani–ErdiaUrnietaAndoainAndoain–ErdiaBillabona–ZizurkilAnoetaTolosa–ErdiaTolosaAlegiaIkaztegietaLegorretaItsasondoOrdiziaBeasainOrmaiztegiZumarragaLegazpi Brinkola

Etorkizuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Abiadura Handiko Trena eta geltokiaren moldaketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Euskal Trenbide Sareak geltokia moldatuko du Euskal Y-a hartzeko. Hainbat lan egingo dira, besteak beste:[9][10]

Eraikina handitu[aldatu | aldatu iturburu kodea]

600 m2-ko azalerako bi oin eraikiko dira, jatorrizko eraikina baino atzerago, bertan dagoen hoteleko eraikinarekin eta abiadura handiko trenak sartzeko eraikin berriarekin bat egingo dutenak. Ataria ere handituko da eta une honetan geltoki zaharreko sarrerako estalkiaren azpian dagoen espazioa hartuko da, beirazko horma-gortina egitea aurreikusten baita.

Lurpeko geltokia eraikitzea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Geltokia beheko oinean (sarrerako kalearen kotan) eta sotoan eraikiko da. Lehenengo oinean abiadura handiko atarirako sarbidea egongo da, eta sotoko oinean atari hori eta abiadura handiko nasetarako sarbidea; baita segurtasun-kontrolak ere, atarien eta itxaroteko guneen azalera osoa 2.612 m2koa izanik. Abiadura handiko atarian sor daitekeen soto efektua kentzeko helburuarekin, argi naturala sartzeko eta bi oinen arteko ikuste-konexio zuzenerako aukera ematen duen espazio bikoitza edo mezzanina proiektatu da. 612 m2-ko lokalak egongo dira bezeroentzako oinarrizko zerbitzuetarako, eta 139 m2-koa komunetarako.

Estalitako plaza bat sortzea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

788 m2-ko azaleradun estalkiaren gainean plaza bat proiektatu da. Plazatik Tabakalerara ere sartu ahal izango da. Horrela, hegoaldean gune estalia proiektatu da, pergola edo markesina modukoa, eraikinaren ikuspegi nagusian eraginik izango ez duena.

Azpialdeko igarobideak sortzea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Proiektuak azpialdeko 3 igarobide aurreikusten ditu. Horietako batek Donostia erdialdea Egia auzoarekin lotzen du gaur egun, eta azpialdeko beste bi igarobide distantzia ertain-luzeko eta aldirietako nasetara sartzeko erabiliko dira.

Konektibitatearen hobekuntza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Garraioaren erabilera eta intermodalitatea sustatzeko helburuarekin, proposamenak, Tabakalerako eraikineko instalazioen eta Egia aldean dagoen aldirietako nasaren arteko konexio zuzena planteatzen du. Proiektu berriari esker Donostiako autobus-geltokira eta 400 ibilgailu jasotzeko ahalmena duten bi aparkaleku-oinetara heldu ahal izango da. Horrela, intermodalitatea hobetzea eta toki horretan bat egiten duten garraio-modu desberdinetako bidaiarien ibilbideak murriztea lortzen da.

Nasak birbanatzea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nasei dagokienez, distantzia ertaineko Renfe Distantzia Ertaineko 25. linearen trenak trenbide bat hartuko dute (zabalera luzea). Abiadura handiko trenek, hala nola AVE, Alvia edo TGV (zabalera normala), erdiko 3 nasak erabiliko dituzte. Aldiriko trenek alboko bi trenbideak hartuko dituzte, zabalera luzekoak.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. https://irutxulo.hitza.eus/2023/05/12/norteko-geltokia-zer-zen-eta-zer-den/
  2. (Gaztelaniaz) SL, TAI GABE DIGITALA. (2023-05-03). «Eusko Trenbide Sarea incumple su palabra con el total derribo de la estación de Donostia» naiz: (Noiz kontsultatua: 2023-06-22).
  3. «Adif - Información de la estación - San Sebastián - Donostia» www.adif.es (Noiz kontsultatua: 2020-05-01).
  4. «San Sebastián (Est.) :: © EuroFerroviarios ® :: El Punto de Encuentro de los Trabajadores Ferroviarios» www.euroferroviarios.net (Noiz kontsultatua: 2020-05-01).
  5. Olaizola, Juanjo. Lopez, Jose (argazkiak) (1995), 18-19. or.
  6. Olaizola, Juanjo. Lopez, Jose (argazkiak) (1995), 56-57. or.
  7. (Gaztelaniaz) SL, TAI GABE DIGITALA. (2023-05-03). «Eusko Trenbide Sarea incumple su palabra con el total derribo de la estación de Donostia» naiz: (Noiz kontsultatua: 2023-05-03).
  8. https://www.diariovasco.com/san-sebastian/historica-estacion-reducida-cascotes-tren-donostia-20230428184751-nt.html
  9. Irekia. «Irekia - Argi berdea Donostiako abiadura handiko geltoki berriaren eraikuntza proiektuari» www.irekia.euskadi.eus (Noiz kontsultatua: 2018-06-05).
  10. (Gaztelaniaz) «La estación del AVE tendrá tres andenes y funcionará con energías renovables» El Diario Vasco 2009-09-26 (Noiz kontsultatua: 2020-05-01).

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Loiola Donostia Gros
Madril–Chamartin Hendaia