Dulce María Loynaz

Wikipedia, Entziklopedia askea
Dulce María Loynaz
Dulce María Loynaz
Datu pertsonalak
Izen osoa María de las Mercedes Loynaz Muñoz
Jaio 1902ko abenduaren 10a
Habana (Kuba)
Hil 1997ko apirilaren 27a
Habana (Kuba)
Sinadura

Dulce María Loynaz (Habana, 1902ko abenduaren 10a - Habana, 1997ko apirilaren 27a) kubatar idazlea izan zen. Etxe oneko familia batean jaio zen, eta zuzenbide ikasketak egin zituen Habanan. Asko bidaiatu zuen munduan zehar. Gazterik hasi zen La Nación egunkarian poemak argitaratzen. Kubako Hizkuntzaren Akademiako kide izan zen. 1986an Literaturako Sari Nazionala irabazi zuen, eta 1992an Miguel de Cervantes saria eman zioten Madrilen.

Lan aipagarrienak

Poesia

  • Versos (1950)
  • Juegos de agua (1951)
  • Poemas sin nombre (1953)
  • Últimos días de una casa (1958)
  • Poemas escogidos (1985)
  • Poemas náufragos (1991)
  • Bestiarium (1991)
  • Finas redes (1993)
  • La novia de Lázaro (1993)
  • Poesía completa (1993)
  • Melancolía de otoño (1997)
  • La voz del silencio (2000)
  • El áspero sendero (2001)

Eleberriak

  • Jardín (1951)

Bidaia kronikak

  • Un verano en Tenerife (1958)

Erreferentziak