Ehun mekaniko

Wikipedia, Entziklopedia askea

Ehun mekaniko edo ehuste ehuna jatorri parenkimatikoa den landare ehuna da,organo helduen erresistentzia maila ziurtatzen duena.

Bi ehun mekaniko meta bereizten dira: kolenkima eta esklerenkima.

  • Kolenkima: zelula bizi mota bakarrez osatuta dago, hauek nahiko luzangak dira, kloroplastodunak eta hormen lodiera homogeneoa da. Zelula biziez osatuak daude. Kolenkima arruntena kolenkim angeluarra da. Zelulak lodiagoak dira zelula horetako batzuk biltzen diren angeluan. Flexio eta zapaltzeen aurrean erresistentzia eta malgutasuna erakusten dute, bai hazten ari diren organoetan, bai zurtoineko, pezilolio eta hostoetako nerboetako diren organoetan, bai zurtoineko, pezioloko eta hostoetako berbioetako atal gazteetan. Elkarren atzena dauden zilndro multzoak dira, azaleti kokoatuta daude, zurtoin eta pezioloetan, zainetan zehar eta hostoetan;
  • Esklerenkima: hazteari utzi dioten organismo helduetako erresistentzia mekanikoa kontrolatzen duen ehuna da. Zelulak hilik daude estruktura gogorrak osatuz, azien kanpoko aldea (intxaurren kanpokoa). Kolenkimak ez bezala, os ohorma lodi eta gogorreko zelula ditu (lignifikatuak). Zelula horiek heldutasunera iristen direnean hil egiten dira. Bi zelula mota daude: zuntzak eta zelula petreoak edo esklereidak.

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]