Ekialdeko Europako ordokia

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ekialdeko Europako ordokia

Ekialdeko Europako ordokia, batzuetan Errusiar ordokia (errusieraz: Русская равнинаtranslit.: Russkaya Ravnina) deitua, Ekialdeko Europako zenbait ibai-arro hartzen dituen ordoki zabala da. Europako zabaldirik handiena da, 4.000.000 km²ko azalerarekin, eta batezbesteko garaiera 170 mkoa da[1]. Ural mendietan hasten da eta Errusiako europar aldera, Baltiar herrialdetara, Bielorrusiara, ia Ukraina osora, Moldaviara, ekialdeko Poloniara eta mendebaldeko Kazakhstanera hedatzen da.

Iparraldean Itsaso Zuria eta Barentseko itsasoa ditu; ekialdean, Ural mendiak, Ural ibaia eta Kaspiar Itsasoa; hegoaldean Kaukaso mendilerroa eta Itsaso Beltza eta mendebaldean Karpatoak eta beste mendilerro txikiak.

Ordokia zenbait eskualdetan banatuta dago:

Antzinako Errusiar Inperioa eta Sobietar Batasunaren lurraldetan eskualdea Ordoki errusiarraren izenaz ere ezaguna da.

Iparraldeko Europako ordokiarekin batera Europako ordokia osatzen du.

Herrialdeak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ibai nagusiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Russian Plain[Betiko hautsitako esteka] Global.britannica.com

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]