Ertz (grafo teoria)

Wikipedia, Entziklopedia askea
Hainbat ertzen adibide, orientatuak eta ez-orientatuak.

Matematikan, grafo teorian, ertza grafo baten bi erpinen arteko erlazio bati dagokiona da. Ertza, erpinekin batera, grafoa osatzen duen oinarrizko elementua da: grafoa puntu eta lerro multzo batez osatutako egitura matematikoa da, non lerro bakoitzak bi puntu lotzen dituen; puntuei erpin deitzen zaie eta lerroei ertz. Ertzek norabidea badute, grafo orientatua dugu, eta ez badute, grafo ez-orientatua.

Definizioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Biz grafoa , non ={} erpinen edo nodoen multzoa den eta ={} erpinen bikoteen multzoa. multzoko elementu bakoitzari, hau da, bakoitzari, ertza deritzo, beraz, grafoaren bi erpinen (ez derrigorrez desberdinak) lotura da.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]