Eulogio Zudaire

Wikipedia, Entziklopedia askea
Eulogio Zudaire
Bizitza
JaiotzaIturgoien1915eko urtarrilaren 21a
Herrialdea Nafarroa Garaia, Euskal Herria
Heriotza1991ko urtarrilaren 2a (75 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakapaiza eta historialaria
Sinesmenak eta ideologia
Erlijio-ordenaAnaia Txiki Kaputxinoen Ordena

Eulogio Zudaire Huarte (Iturgoien, Gesalatz, 1915eko urtarrilaren 21a - ?, 1991ko urtarrilaren 2a) nafar fraide kaputxinoa eta historialaria izan zen.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1932an profesa egin zuen Zangotzako kaputxinoetan. 1939ko ekainaren 30ean apaiztu zen Iruñean. 1948an Historia Modernoko lizentzia lortu zuen Bartzelonako Unibertsitatean. 1948-1976 bitartean Lekarozko ikastetxeko irakaslea izan zen. 1952an, Vicente Galbeterekin batera, Lecároz aldizkaria berriz argitaratzen hastea ahalbidetu zuen. 1958an doktore tesia aurkeztu zuen Madrilgo Unibertsitatean, Sari Berezia lortuz, eta 1964an argitaratu zuen El Conde Duque y Cataluña izenburuarekin[1].

Eulogio Zudaire ikerlari sutsua izan zen, astialdi guztia horretan ematen zuena. Iberiar penintsula, Frantzia, Italia, Alemania, Peru, Txile, Ekuador eta Guatemalako 50 liburutegi eta agiritegi inguru aztertu zituen bere ikerlanak egin ahal izateko. Julio Caro Barojaren "La hora navarra del XVIII" liburuak irekitako bideari jarraituz, Hego Amerikako hainbat eskualdetan agintean egon ziren nafarren bizitzak ikertu zituen. 1980an, Lima eta Cuzcon egindako Tupac Amaruren matxinadari buruzko Nazioarteko Hizketaldian parte hartu zuen. 1981ean, berriz, Calderón de la Barcaren gaineko Batzarrean, Madrilen. Euskal Herriko eta, batez ere, Baztango gaiak ere landu zituen: burdinolak, fazeriak, udal arautegiak...[2].

1978an Espainiako Historiako Errege Akademiako urgazle eta 1984an Peruko Tupac Amaru Ikerketa Institutuko ohorezko kide egin zuten. 1982an Alfontso X.a Jakitunaren zaldun-gurutzea jaso zuen. 1989an Baztango Seme Adoptibo izendatu zuten, haraneko historiari eta, bereziki, Baztanek Aldude mendian dituen eskubideei buruzko lanak eskertuz[2].

Bibliografia hautatua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Liburuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • El Conde-Duque y Cataluña. Madril, 1964. Consejo Superior de Investigaciones Científicas.
  • Don Agustín de Jáuregui y Aldecoa, Presidente, Gobernador y Capitán General del Reino de Chile. I. Iruñea, 1978. Institución Príncipe de Viana.
  • Don Agustin de Jáuregui y Aldecoa, Virrey interino del Perú. II. Iruñea, 1979. Institución Príncipe de Viana.
  • Lecároz. Colegio "Nuestra Señora del Buen Consejo" (1888-1988). Burlata, 1989. I. G. Castuera.
  • Monasterio de Urdax. Navarra. Temas de cultura popular, 122. Iruñea, 1971. Diputación Foral de Navarra.
  • Teobaldo I, Rey Trovador. Navarra. Temas de cultura popular, 155. Iruñea, 1973. Diputación Foral de Navarra.
  • Valle de Baztán. Navarra. Temas de cultura popular, 195. Iruñea, 1974. Diputación Foral de Navarra.
  • Pedro Mendinueta y Muzquiz, virrey de Nueva Granada . Navarra. Temas de cultura popular, 233. Iruñea, 1975. Diputación Foral de Navarra.
  • Ezpeleta y Galdeano: virrey a tres bandas. Navarra. Temas de cultura popular, 305. Iruñea, 1978. Diputación Foral de Navarra.

Artikuluak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Eulogio Zudaire Huarte Auñamendi Eusko Entziklopedia. Euskomedia.org
  2. a b Vidal PEREZ DE VILLARREAL: Recuerdo bio-bibliográfico del padre Eulogio Zudaire Huarte Cuadernos de etnología y etnografía de Navarra Pamplona Año 25, n. 62 (jul.-dic. 1993), p. 197-203. Vianayborgia.es