Fatum

Wikipedia, Entziklopedia askea

Fatum, erromatar mitologian, patuaren pertsonifikazioa da, greziar mitologiako Anagke edo Moiraren baliokidea.

Fatuma, "esanda zegoena", aldatzerik ez zegoena zen. Parkekin oso lotua, hauek pertsonifikatzen dutelarik, jainkoen euren gainetik ere dadgoen indar bat da, hauek ere indar honen mende daudelarik.

Hizkuntza eta igorpena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Etimologikoki, latinezko fatum hitzak, orakulu, iragarpena esan nahi du. Honela, fata Sybillina, orakulu sibilarrak izango lirateke. Zorigaitza ere esan nahi zuen.

Fatum hitzaren familia berekoa, fas hitza dago, "jainkoaren legea" esan nahi duena.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]