Fernando I.a Leon eta Gaztelakoa
Fernando I.a Leon eta Gaztelakoa (1017 – 1065eko ekainaren 24a) edo Fernando I.a Handia[1] (gaztelaniaz: El Magno), Gaztelako kondea izan zen. Gurasoak Antso III.a Nagusia eta Munia Gaztelakoa izan zituen. 1037an bere koinatua hil eta Leongo errege bihurtu zen, hori zela eta 1056an Imperator totius Hispaniae titulua aldarrikatu zuen.
Galizia eta iparraldeko Portugal bereganatu zituen bere erresumarentzat. Hiltzean bere hiru semeak erregeak izan ziren: Antsok Gaztelako Erresuma, Alfontsok Leongo Erresuma eta Gartziak Galiziako Erresuma lortu zituzten. Alabak, berriz, hiri bana jarauntsi zituzten: Elvira, Toro eta Urraka, Zamora.
Erreferentziak
Ikus, gainera
 |
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Fernando I.a Leon eta Gaztelakoa  |
| Aurrekoa Gartzia II.a Gaztelakoa |
 Gaztelako Kondea 1029-1037 |
Ondorengoa Azkena |
| Aurrekoa Bermudo III.a Leongoa |
 Leongo erregea 1037-1065 |
Ondorengoa Antso (Gaztela) Alfontso (Leongo Erresuma) Gartzia (Galizia) |
  |
Artikulu hau Espainiako biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |