François Fénelon

Wikipedia, Entziklopedia askea
François Fénelon

Artzapezpiku katolikoa

1695eko uztailaren 10a -
Jacques-Théodore de Bryas (en) Itzuli - Joseph-Emmanuel de La Trémoille (en) Itzuli
Elizbarrutia: Roman Catholic Archdiocese of Cambrai (en) Itzuli
seat 34 of the Académie française (en) Itzuli

1693 - 1715
Paul Pellisson (en) Itzuli - Claude Gros de Boze (en) Itzuli
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakFrançois de Salignac de La Mothe-Fénelon
JaiotzaSainte-Mondane1651ko abuztuaren 6a
Herrialdea Frantzia
Lehen hizkuntzafrantsesa
HeriotzaCambrai1715eko urtarrilaren 7a (63 urte)
Familia
AitaPons de Salignac, Marquis de La Mothe-Fénelon
Ezkontidea(k)ezkongabea
Familia
LeinuaQ123846879 Itzuli
Hezkuntza
HeziketaParisko Unibertsitatea
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jarduerakfilosofoa, teologoa, idazlea, poeta, apaiz katolikoa eta apezpiku katolikoa
KidetzaFrantses Akademia
Genero artistikoatratatua
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaErromatar Eliza Katolikoa

IMSLP: Category:Fénelon,_François Find a Grave: 11237494 Edit the value on Wikidata

François Fénelon, jaiotza-izena: François de Salignac de la Mothe (Fénelon gaztelua, Sainte-Mondane, Périgord, 1651ko abuztuaren 6a - Cambrai, 1715ko urtarrilaren 7a) frantziar artzapezpiku eta teologoa izan zen.

Bizitza eta lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1678an, katoliko egindako protestanteen alabek ikasten zuten barnetegiko (Institut des Nouvelles Catholiques) zuzendari izendatu zuten, eta hamar urte egin zituen kargu horretan. Garai horretan idatzi zituen Traité de l´éducation des filles (1687, Nesken irakaskuntzarako gidaliburua), Traité du ministère des Pasteurs (1688, Apaizen egitekoei buruzko liburua) eta Réfutation du système de Malebranche (Malebrancheren sistema arbuiatuz).

1689an Luis XIV.aren bilobaren irakasle izendatu zuten, eta harentzat idatzi zituen Aventures de Télémaque (1699. Joan Piarres Duvoisin idazle euskaldunak itzuli zuen obra hori, 1830. urtetik aurrera[1]), Dialogues des morts (1700, Hildakoen hizketak) eta alegia-liburu bat (Fables).

Plan de Gouvernement (1710) eta Essai philosophique sur le Gouvernement civil liburuetan herrien aginpideko oinarriak finkatu zituen. Liburu horietan azaldu zituen ideiei esker, 1695ean Cambraiko artzapezpiku izendatu zuten. Bossueten États d´oraison liburuari erantzunez, Explication des maximes des Saints (1697) idatzi zuen. Bossuetek Relation sur le quiétisme (1698) idatziz erantzun zion, eta azkenik Inozentzio XII.a aita santuak haren liburuko 23 proposamen kondena zitzan lortu zuen. Fénelon erabaki horren aurrean makurtu zen, De Auctoritate liburuan esaten zuena betez.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. François FÉNELON: Telemake Euskaratzailea: Joan Piarres Duvoisin. Klasikoen gordailua. Klasikoak.armiarma.eus

Kanpo loturak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: François Fénelon Aldatu lotura Wikidatan