Frankofonia

Wikipedia, Entziklopedia askea
Frankofoniako bandera

Frankofonia frantsesez mintzatzen den mundu mailako hizkuntz-komunitatea da, 150 milioi pertsona biltzen duena. Hiztunen kopuruari dagokionez, 7. postuan dago, txinera (mandarin), ingelesa, hindia, gaztelania, arabieraren eta portugesaren atzetik. Komunitatearen nazioarteko jaieguna martxoaren 20a da .

Herrialdeak lau multzotan bana daitezke (ikus mapa): Ama-hizkuntza gisan darabiltenak (urdin iluna), Administrazio-hizkuntza dutenak (urdina), Kultur hizkuntza dutenak (urdin argia) eta Hizkuntza gutxitua dutenak (berdea).

Frantsesaren egoera munduan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Herrialde batean frantsesak duen egoera aztertzeko, aldagai ugari izan behar dira kontuan: hizkuntza ofiziala den edo ez, gehiengoaren edo gutxiengoren baten ama hizkuntza den, egoera formal edota informalean erabiltzen den, etab.

Zenbait herrialdetan (Frantzia, Quebec, Valonia, Suitza frankofonoa, Monako, Kanadako eskualde batzuk...), frantsesa biztanle gehienen ama hizkuntza izateaz gain, erabilera arrunteneko hizkuntza da, bai eremu formalean, baita informalean ere.

Saharaz hegoaldeko Afrikako herrialde askotan, frantsesa administrazio hizkuntza nagusia da, besteak beste, Kongoko Errepublika Demokratikoan (munduan frantses hiztun kopuru handieneko herrialdea), baita Magrebeko zenbaitzuetan ere (Algeria da adibiderik esanguratsuena).

Azkenik, beste zenbait herrialde ere, frantses hiztun kopuru esanguratsua edota kultura frantsesarekin harreman estua duelako, frankofoniaren baitan daude. Frantsesa hizkuntza ofiziala izan ez arren, kultura edota irakaskuntzan garrantzia nabaria du. Herrialde horien artean Errumania eta Libano aipa daitezke, adibidez.

Frankofoniaren Nazioarteko Erakundea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Frankofoniaren Nazioarteko Erakundea (frantsesez, Organisation Internationale de la Francophonie) frantsesa ondare komun duten estatu eta gobernuen elkartea da. Frantsesaren garrantzia bultzatzeaz gain, beste zenbait balio bultzatzen ditu, hala nola, kultura aniztasuna, bakea, demokrazia, zuzenbidezko estatua eta ingurumenaren babesa.

77 estatuk osatzen dute (57 eskubide osokoak dira; beste hogeiak, begiraleak). 2002ko gailurraz geroztik, Abdou Diouf Senegaleko presidente ohia idazkari orokorra da.

Kideak, kontinentez kontinente[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Begiraleak: Austria, Bosnia Herzegovina, Eslovakia, Eslovenia, Estonia, Georgia, Hungaria, Kroazia, Letonia, Lituania, Montenegro, Polonia, Serbia, Txekiar Errepublika, Ukraina.

Afrika[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oharra: Ginea Bissau, Mali, Madagascar eta Afrika Erdiko Errepublikaren parte hartzea bertan behera utzita dago une honetan (2013-10-28).

Begiralea: Mozambike

Amerika[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Begiraleak: Uruguay eta Dominikar Errepublika.

Asia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Begiraleak: Arabiar Emirerri Batuak eta Tailandia.

Ozeania[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]