Gorotz-bakterioterapia

Wikipedia, Entziklopedia askea
Gorotzetan dagoen ohiko bakterio bat, Escherichia coli.


Gorotz-bakterioterapia, gorotz-transplantea edo gorotz-transfusioa ere deitua, hainbat patologia gastrointestinal (kolitis pseudomenbranosoa, ultzeradun kolitisa, kolon suminkorra...) tratatzeko eta hobetzeko erabiltzen den terapia medikoa da, kolonen homeostasia lortzen duena gaixoaren hesteetan flora bakteriar normala sartuz, emaile osasuntsu baten gorozkiak erabiliz [1].

Prozedura[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Terapia mota honek 5-10 egunetako iraupena du eta hiru modutan buru daiteke: kolonoskopiaren bidez, enema baten bidez edo zunda sudur-gastriko baten bidez. Hiru kasutan sartutako gorotza gaixoaren hesteetara iristen da. Zer esanik ez dago emailearen gorotzak ez duela inongo birus, bakterio edo bizkarroi patogenorik eduki behar, eta gorotz-transfusioa egin aurretik gorotza tentuz analizatu behar dela.

Oinarria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Terapia honen oinarria bakterio patogenoen hazkundea murriztean datza bakterio ez-kaltegarriak hesteetan sartzean. Patogenoen aldeko hesteetako desoreka deusestatzen da modu horretan. Infekzioen aurkako prozedura hau ez da berria, aspalditik erabiltzen baitzen hainbat animalirengan (esaterako, salmonelosia prebenitzeko oiloengan).

Eraginkortasuna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kolitis pseudomenbranosoaren aurkako terapian gorotz-transplantea arrakasta handiz aplikatu da orain arte, antibiotikoen bidezko tratamenduak huts egiten duenean.

Ultzeradun kolitisaren aurka ere lortutako emaitzak onak izan dira. Hantura eragiten duten beste gaitz gastrointestinalen tratamenduan emaitzak ez dira hain nabarmenak izan.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Albero, Josu: Mikrobioen mundu liluragarria, EHUak argitaratuta (2019) 72-75 orr. ISBN: 978-84-1319-082-2

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]