Helicobacter

Wikipedia, Entziklopedia askea
Helicobacter
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaPseudomonadati
FilumaPseudomonadota
KlaseaEpsilonproteobacteria
OrdenaCampylobacterales
FamiliaHelicobacteracae (en) Helicobacteraceae
Generoa Helicobacter
[[|]]
Datu orokorrak
Gram tindaketabakterio gram-negatibo

Helicobacter generoa bakterio Gram negatiboz osatuta dago, espiral itxura dutenak (espiriloak). Hasiera batean genero honen espezieak Campylobacter generoaren barnean sailkatu ziren, genero horrekin antza handia baitzuten, baina 1989az geroztik Helicobacter modu bereizitan sailkatzen da.

Helicobacter-en ezaugarri biokimiko nagusiak honako hauek dira:

Genero honen barruan 20 espezie inguru daude, gehienak giza zein animalien digestio aparatuan bizi direnak (urdailean eta hesteetan). Batzuk giza patogenoak izaten dira, Helicobacter pylori esanguratsuena izanik.

Helicobacter pylori-k digestio aparatuaren gaitzak eragiten ditu: urdaileko zein duodenoko ultzerak (ultzera peptikoak) eta gastritis kronikoa, batik bat; azken hau urdaileko minbizia bihurtzen da zenbait kasutan, eta badirudi Helicobacter pylori-k linfoma gastrikoetan eragina duela ere.

Mikrobio hau gai da urdaileko mukosetan bizitzeko, bertako azidotasun gogorrari (pH=2) aurre eginez. Bakterioak ureasa izeneko entzima ekoizten du, urea deskonposatzen duena, amoniako sortuz eta inguruko pH azidoa alkalino bihurtuz. Bakterioa, beraz, mikroingurugiro alkalino batean bizi da, urdaileko pH azidotik babestuta.

Berezitasun horretan oinarritzen da, hain zuzen ere, ultzera peptikoa duten gaixoengan bakterioa antzemateko teknika: arnasaren testa. Helicobacter pylori-k urea molekula karbono dioxido (CO2) eta amoniako bihurtzen duenez, gaixoak urea markatuta hartu ondoren botatako arnasan CO2 markatuta neurtzen da, ureasa egotearen adierazlea dena.

Gaur egun gastritis kronikoa eta ultzera peptikoaren tratamenduan Helicobacter pylori desagertarazteko antibiotikoak erabiltzen dira, urdaileko mukosaren babeslearekin batera. Hiru antibiotiko batera hartzen dira, amoxizilina, tetraziklina eta metronidazola erabilienak izanik.


Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ultzeraren bakterioak hodierian nagusi[Betiko hautsitako esteka]