Ibarguen-Urkizu jauregia

Koordenatuak: 43°07′45″N 2°32′30″W / 43.129169°N 2.541638°W / 43.129169; -2.541638
Wikipedia, Entziklopedia askea
Ibarguen-Urkizu jauregia
 Eraikitako euskal ondasun nabarmena
Elorrioko hiri historikoa
Kokapena
Herrialdea Euskal Herria
Probintzia Bizkaia
HerriaElorrio
Koordenatuak43°07′45″N 2°32′30″W / 43.129169°N 2.541638°W / 43.129169; -2.541638
Map
Historia eta erabilera
Eraikuntza
Arkitektura
Estiloapizkundetar arkitektura
Ondarea
EJren ondarea63

Ibarguen-Urkizu jauregia Elorrion dago, Durangaldean (Bizkaia). XVI. mendekoa da, estilo errenazentistan egina, fatxada nagusiak Berrio-Otxoa kalera ematen du, antzinako Suso errebala. Nabarmentzekoa da bere fatxada nagusia, harlanduz egina, eta hiru mailatan banatua.[1]

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erdi Aroko beste hiribildu hesituen antzera, Elorrion ere, behin bando-gerrak amaituta, bakealdi bat iritsi zen. Egoera hartan, leinu nagusiek auzoetako dorretxeak utzi eta herrian kokatu ziren. Jaime Kerexetak azpimarratzen duen moduan, herrian egin ziren etxandi eta jauregi asko identifikatzen ziren baserri giroko leinuekin, ikusi besterik ez baitago batzuen eta besteen armarriak, berdinak kasu askotan. Hori da, hain zuzen, Ibarguen leinuaren kasua.

Hiribilduak galdu zuenean defentsarako izaera, bertako herritarrek leku aproposagoak bilatu zituzten beren etxebizitzak-eta egiteko. Era horretara, Elorrio errebaletara hedatu zen (Suso, San Fausto, San Roke, Urarka…), eta bertako jauntxoek hantxe eraiki zituzten beraien jauregiak. Horietako dezente Suso errebalean egin ziren, Ibarguen hau bezala, herriaren goiko aldean, gaur egungo Berrio-Otxoa kalean.

Oparoaldi ekonomiko hartan, herriko eliza eraiki zen 1459 eta 1506 artean, Bizkaiko handiena, iturri publikoak egin ziren, eta mugak markatzeko gurutzeak, oparo landuak.

Ibarguen leinuaren jatorrizko oinetxea Zeanurin dago, Bizkaian, eta handik Elorriora etorri ziren. Lehendabizi Urkizuaran auzoan ezarri ziren, Ibarguen torrea eta Ibarguen goikoa etxeetan. Hiribildua zabaltzen hasi zenean, berriz, Suso errebalera aldatu ziren, Ibarguen-Urkizu jauregira.[2]

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

XVI. mendekoa da, estilo errenazentistan egina, fatxada nagusiak Berrio-Otxoa kalera ematen du, antzinako Suso errebala. Nabarmentzekoa da bere fatxada nagusia, harlanduz eginda, eta hiru mailatan banatuta.

Ateak ematen du atentzioa, zirkulu erdiko arku batekin, eta bi lerro kasetoi lauz inguratua, bi zutabe korintiar alde banatan, zeinek eusten dioten arkitrabe bati, metopaz eta triglifoz apaindua.

Horrezaz gain, armarri bat dauka, Ibarguen eta Urkizu leinuen ezaugarriekin.

Iruditegia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ondare zibila ikusgarria da Elorrion, batez ere arkitekturari dagokionez. Behin XV. mendean leinuen arteko gerrak atzean utzita, Elorrio aldatu egin zen: apurtu egin zen hiribilduaren harresia, eta herria errebaletara zabaldu zen, jarduera ekonomikoa bizkortu egin zen eta, ondorioz, “aberats berriak” agertu. XVI, XVII eta XVIII. mendeetan Elorrioko zenbait familia Sevillara joan eta buru-belarri sartu ziren Mundu Berriko merkataritzan —burdin fabrikatuen salerosketan bereziki—, eta horrek dirua barra-barra ekarri zuen herrira, batez ere familia horien eskuetara. Eta familia horiek diruaren zati bat inbertitu zuten eraikin ikusgarriak egiteko.

Horrek markatzen du, dudarik gabe, Elorrioko arkitektura zibilaren urrezko aroa, zeinak hartzen baititu XVI, XVII eta XVIII. mendeak batez ere. Horra Elorrioko eraikin zibil nabarmenen zerrenda bat, mendeen arabera banatuta:

XV. mendea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Kanpokaleko Atea. Elorrioren harresiak zituen sei ateetatik hauxe da geratzen diren bietarik bat.

XVI. mendea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

XVII. mendea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

XVIII. mendea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

XIX. mendea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

XX. mendea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Agirre Kerexeta, I. Bizkaiko herrien monografiak: Elorrio. Bizkaiko Foru Aldundia. Bilbo, 1992.
  • Barrio Loza, J. A. (Dir) Bizkaia. Arqueología, Urbanismo y Arquitectura histórica. 3 volúmenes. Bilbao. 1989-1991.
  • Barrio Loza, J. A. (Dir) Monumentos nacionales de Euskadi. Tomo III: Vizcaya. Departamento de Cultura del Gobierno Vasco. Zamudio: Elexpuru, 1985.
  • Basterretxea Kerexeta, I. Hierro y palacios. Elorrio-Sevilla. Mercaderes elorrianos en Sevilla durante los siglos XVI y XVII. (2004)
  • Fernández Altuna, José Javier. Euskal Herriko Arkitektura. Bilbao: Ibaizabal, 2004.
  • Kerexeta, J. Linajes y casas solariegas de Elorrio. Elorrioko Udala. Bilbo, 1990.
  • Leis Álava, A. I. "Arquitectura residencial culta en la villa de Elorrio". Cuadernos de Artes Plásticas y Monumentales. Ondare 24. Donostia: Eusko Ikaskuntza, 2005.
  • VV. AA. Guía del patrimonio histórico artístico y paisajístico. Editorial Etor.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. María., Molinuevo Zaballa,. (D.L. 2008). Elorrio. Bizkaiko Foru Aldundia, Ondare Historikoaren Zerbitzua = Diputación Foral de Bizkaia, Servicio de Patrimonio Histórico ISBN 8477524343. PMC 863180339. (Noiz kontsultatua: 2018-07-28).
  2. (Gaztelaniaz) Kerexeta, Jaime. (1990). Linajes y casas solariegas de Elorrio. Elorrioko Udala, 107 or..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]