Ikosaedro

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ikosaedro erregularra
Taldea Solido platonikoa
Aurpegi kopurua 20
Ertz kopurua 30
Erpin kopurua 12
Aurpegiak Hiruki aldeberdinak
Ertzak erpineko 5
Simetria-taldea Ikosaedrikoa (Ih)
schläfli-sinboloa {3,5}
Angelu diedroa 138,189685°
Poliedro duala Dodekaedroa
Ikosaedro
Garapena

Ikosaedroa (grekotik: eikosi, hogei eta hedron, aurpegi), 30 ertz, 12 erpin eta 20 aurpegi dituen poliedroa erregularra da. Aurpegietako hirukiak aldekideak dira eta, hortaz, bost solido platonikoetako bat da ikosaedroa.

Oinarrizko neurrien kalkulua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpoko erradioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Barneko erradioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Angelua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erdiko puntutik elkarren alboko bi erpinetara doazen bektoreek osatzen duten angelua konstantea da, hurrengoa izanik:

Bolumena, azalera eta garapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

a ertza duen ikosaedro erregular bat edukita, haren bolumena (V) neurtu daiteke, hurrengo formularen bidez:

(Gutxi gorabehera 2,18·a³)

Eta haren aurpegien azalera osoa, A (aurpegi batena, Ac, 20 aldiz dela), honen bidez:

(Gutxi gorabehera 8,66·a²)

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]