Italia (erromatar probintzia)

Wikipedia, Entziklopedia askea
Tabula Peutingerianako zati bat. IV. mendeko erromatar mapa horretan Italiako hegoaldeko zatia agertzen da.

Italia Erromatar Errepublika zein Inperioko garaian zen Italiako penintsulak (Rubicon ibaitik Calabria arte) zeukan izena.

Errepublikan zehar Italiak ez zuen probintziako estatusik, Erroma hiriko lurraldea baitzen. Honela izanda, jeneralek ezin izaten zuten armada Italian sartu. Julio Zesarrek armadarekin batera Rubicon ibaia zeharkatzeak gerra zibila piztu zuen.


120ko Erromatar Inperioko probintziak
Akaia | Afrika Prokontsularra | Alpe Cottiae | Alpe Maritimoak | Alpe Poenninae | Arabia Petraea | Armenia | Asia | Asiria | Bitinia | Britania | Dalmazia | Dazia | Egipto | Epiro | Galazia | Galia Akitania | Galia Belgika | Lugdunensis | Narbonensis | Germania Beherea | Germania Garaia | Balear Hispania | Hispania Betika | Hispania Lusitania | Hispania Tarraconensis | Italia | Judea | Kapadozia | Komagene | Korsika eta Sardinia | Kreta eta Zirenaika | Likaonia | Lizia | Mauretania | Mazedonia | Mesia | Norika | Numidia | Osroene | Panfilia | Panonia | Pisidia | Ponto | Rhetia | Sizilia | Siria | Sofene | Trazia | Zilizia | Zipre
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Italia_(erromatar_probintzia)&oldid=4809081"(e)tik eskuratuta