Izar-dodekaedro txiki

Wikipedia, Entziklopedia askea
Izar-dodekaedro txikia
Izar-dodekaedro txikia
Taldea Kepler–Poinsoten solidoak
Aurpegi kopurua 12
Ertz kopurua 30
Erpin kopurua 12
Aurpegiak Pentagramak
Ertzak erpineko 5
Simetria-taldea Ikosaedrikoa (Ih)
Schläfli sinboloa {5/2,5}
Propietateak Erregularra, ahurra
Poliedro duala Dodekaedro handia
Izar-dodekaedro txikia
Garapena (gainazala)

Geometrian, izar-dodekaedro txikia Kepler–Poinsot-en solidoetako bat da, bi baldintza hauek betetzen dituena: 12 aurpegiak Pentagramak dira; eta erpin bakoitzean bost pentagrama elkartzen dira.

XV. mendean, Veneziako San Marco basilikan irudikatu zuen Paolo Uccello-ek; eta gero,1619an, Johannes Kepler-ek alemaniar matematikariak solido erregular gisa definitu zuen.

Neurriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Izar-dodekaedro txikiaren neurriak
Azalera
Bolumena
Zirkunerradioa

non ertzaren luzera den.

Irudiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Modelo gardena Modelo opakua Erpin-irudia

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]