Jakinduria

Wikipedia, Entziklopedia askea

Jakinduria, jakintza edo jakituria pertsona batek ezagutu eta ulertzeko duen bertute eta trebezia, arlo edo gai batean duen ezagutza sakona da.

« Filosofiaren benetako funtzio soziala honetan datza: ezarrita dagoenari kritika egitean (...) Kritika horren helburu nagusia da, hain zuzen gizakiek besterik gabe ez onartzea gizarteak agintzen dizkien ideiak eta jokabideak gaur egungo antolamenduan. Gizakiek ikasi egin behar dute bereizten zer erlazio dagoen beren ekintza indibidualen eta ekintzekin lortzen denaren artean, norberaren existentziaren eta gizarte-bizitza orokorraren artean, beren eguneroko proiektuen eta berek onartutako ideia handien artean »

—HORKHEIMER, M.: filosofiaren funtzio soziala[1]


Jakintza motak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mitoa eta magia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mitoak kontakizun tradizionalak dira, ahoz trasmititu ohi direnak, aparteko gertaera harrigarriei buruzkoak, eta naturaz gaindiko izaki boteretsuak dituztenak protagonista, hala nola jainko-jainkosak, erdijainko-erdijainkosak, heroiak eta beste izaki fantastiko batzuk. Haien bidez, aintzinako herriek bestela uler ezin zitzaketen gertaerak eta fenomenoak esplikatzen zituzten.

Jakintza arrazionala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Txantiloi:Euskera Lozano, Martinez, Lopez, Figueroa, Moises, Jose, Modesto eta Patricio. (2019). Filosofia Batxillergoa 1. Mc Graw Hill, 6 or. ISBN 976-64-486-1802-1..

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Zirriborro Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.