Jan Lenica

Wikipedia, Entziklopedia askea
Jan Lenica

Bizitza
JaiotzaPoznań1928ko urtarrilaren 4a
Herrialdea Polonia
HeriotzaBerlin2001eko urriaren 5a (73 urte)
Hobiratze lekuaPowązki Military Cemetery (en) Itzuli
Familia
AitaAlfred Lenica
Ezkontidea(k)Teresa Byszewska (en) Itzuli
Anai-arrebak
Hezkuntza
HeziketaWarsaw University of Technology (en) Itzuli
Hizkuntzakpoloniera
Jarduerak
Jarduerakkartelgilea, margolaria, diseinatzaile grafikoa, animatzailea, unibertsitateko irakaslea, posta zigilu diseinatzailea, film-zuzendaria, diseinatzailea, eszenografoa, arkitektoa, artista grafikoa, ilustratzailea, artista bisuala, errealizadorea eta gidoilaria
Lantokia(k)Polonia
Enplegatzailea(k)Berlin University of the Arts (en) Itzuli
Jasotako sariak

IMDB: nm0501905 Allocine: 30853 Allmovie: p99323 Edit the value on Wikidata

Jan Lenica (Poznań, Polonia, 1928ko urtarrilaren 4a - Berlin, Alemania, 2001eko urriaren 5a) poloniar marrazkilaria izan zen.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Alemaniarrek Polonia hartu zutenean, herrialdearen iparraldera alde egin zuen, baina preso hartu zuten, eta kontzentrazio-esparru batean egon zen zenbait astez. 1945ean zenbait marrazki bidali zituen Szpilki aldizkari satirikora. Marrazkiak egiteaz gainera, musika-ikasketak bukatu zituen. Ondoren, eskola politeknikoan hasi zen arkitektura ikasten, eta bien bitartean, testu kritikoak idatzi zituen, grafismoari eta karikaturari buruz; garai horretan egin zuen lehenengo erakusketa, eta Szpilki aldizkariko zuzendari artistiko bihurtu zen. Film Polski etxeko kartelak egiteko kontratua izenpetu zuen, eta aipatzekoak ditu La Strada (1956), Il Bidone (1957) eta Ifigenia (1962) lanetarako egin zituenak. Horrez gainera, erakusketa-standetarako dekorazioak osatu zituen. Animazio-zinemak erakarrita, Walerian Borowczykekin batera, hiru filmetako saila osatu zuen: Bazen behin (1957), Etxea (1958, Bruselako nazioarteko erakusketako film esperimentalen sari nagusia) eta Sentimendu sarituak. Lenicak, bestalde, hainbat animazio-lan egin zituen bere aldetik, eta collage teknika erabili zuen. 1963. urtetik aurrera, Parisen hartu zuen bizilekua. Garai horretan, ordura arteko estiloa utzi eta grafismo uhinduna landu zuen, indar handikoa eta dekorazioaren beharrik izango ez zuena. Gounoden Fausto operarako egin zuen kartelak (1963) eta Wozzeckerako egin zuenak erakusten dute marrazteko era berri hori. Azken lan hori, arte horren adierazkortasunaren ikurtzat hartzen da, gaur egun.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Jan Lenica Aldatu lotura Wikidatan