Japoniako futbol liga

Wikipedia, Entziklopedia askea
Japoniako futbol liga
J1リーグ
J1 Rīgu
Antolatzailea 日本サッカー協会
(Nihon Sakkā Kyōkai)
Konfederazioa AFC
Sorrera 1992
Eremua  Japonia
Taldeak 18
Maila 1
Jeitsiera J2リーグ (J2 Rīgu)
Garaipen gehien Sanfrecce Hiroshima (8 Liga)
Kashima Antlers (8 Liga)
Txapelduna Vissel Kobe (2023)
Webgunea www.j-league.or.jp

Japoniako futbol liga edo Japoniako Ligako 1 Dibisioa (japonieraz: J1リーグ J1 Rīgu?) Japonian jokatzen den futbol txapelketa nagusia da. Asiako Futbol Federazioaren barneko liga indartsuenetakoa da. Martxotik azarora jokatzen da.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1960 eta 1970 hamarkadetan txapelketa amateurra izan zen, hala ere 1968ko Olinpiar Jokoetan Japoniako selekzioak irabazitako brontzezko dominak animatuta gogo handiz ekin zioten baina 80. hamarkadan gainbehera egin zuen interesak.

Kirola berriz indartu nahian liga profesionala eratzea erabaki zuten eta 1993 eta 1995 artean benetan arrakastatsua izan zen. 2002an Hego Korea eta Japonian jokaturiko Munduko Txapelketak bultzada berria eman zion.

Podiuma[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
Sanfrecce Hiroshima
8 Liga
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
Kashima Antlers
8 Liga
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
Tokyo Verdy
7 Liga
Taldearen koloreak Taldearen koloreak Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
Taldearen koloreak
 
Yokohama F. Marinos
7 Liga

Palmaresa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Amateur Aroa (1965-1992)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Taldea Garaipenak Urteak
Toyo Kogyo (Sanfrecce Hiroshima) 5 1965, 1966, 1967, 1968, 1970
Yomiuri SC (Tokyo Verdy) 5 1983, 1984, 1987, 1991, 1992
Mitsubishi Motors (Urawa Reds) 4 1969, 1973, 1978, 1982
Yanmar Diesel (Cerezo Osaka) 4 1971, 1974, 1975, 1980
Fujita Kogyo (Shonan Bellmare) 3 1977, 1979, 1981
Furukawa Electric (JEF United Chiba) 2 1976, 1986
Nissan Motors (Yokohama F. Marinos) 2 1989, 1990
Hitachi (Kashiwa Reysol) 1 1972
Yamaha Motors (Júbilo Iwata) 1 1988

Aro profesionala (1993- )[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1993 eta 2004 artean bi fase izan zituen ligak eta ondoren fase bakoitzeko irabazleen arteko finala jokatu zen. 2005etik aurrera Europako ligen sistema aplikatzea erabaki zen.

Urtea Irabazlea Emaitza Finalista Goleatzailea (golak)
1993 Verdy Kawasaki 3-1 (2-0, 1-1) Kashima Antlers Argentina Ramón Díaz (28)
1994 Verdy Kawasaki 2-0 (1-0, 1-0) Sanfrecce Hiroshima Alemania Frank Ordenewitz (30)
1995 Yokohama Marinos 2-0 (1-0, 1-0) Tokyo Verdy Italia Salvatore Schillaci (24)
1996¹ Kashima Antlers - - Japonia Kazuyoshi Miura (23)
1997 Júbilo Iwata 4-2 (3-2, 1-0) Kashima Antlers Kamerun Patrick Mboma (25)
1998 Kashima Antlers 4-2 (2-1, 2-1) Júbilo Iwata Japonia Masashi Nakayama (36)
1999 Júbilo Iwata 3-3 (2-1, 1-2), pen:4-2 Shimizu S-Pulse Hego Korea Hwang Sun-Hong (24)
2000 Kashima Antlers 3-0 (0-0, 3-0) Yokohama F. Marinos Japonia Masashi Nakayama (20)
2001 Kashima Antlers 3-2 (2-2, 1-0) Júbilo Iwata Brasil Will (24)
2002² Júbilo Iwata - - Japonia Naohiro Takahara (26)
2003² Yokohama F. Marinos - - Brasil Ueslei (22)
2004 Yokohama F. Marinos 1-1 (0-1, 1-0) pen:4-2 Urawa Red Diamonds Brasil Emerson (27)
  • ¹ 1996an fase bakarra izan zuen ligak, beraz ez zen finalik izan. Kashima Antlers izan zen irabazlea eta Nagoya Grampus bigarrena.
  • ² 2002 eta 2003 urteetan fase biak talde berak irabazi zituenez ez zen finalik jokatu behar izan.
Urtea Irabazlea Puntuak Bigarrena Puntuak Goleatzailea (golak)
2005 Gamba Osaka 60 Urawa Red Diamonds 59 Brasil Araújo (27)
2006 Urawa Red Diamonds 72 Kawasaki Frontale 67 Brasil Washington (26)
Brasil Magno Alves (26)
2007 Kashima Antlers 72 Urawa Red Diamonds 70 Brasil Juninho (22)
2008 Kashima Antlers 63 Kawasaki Frontale 60 Brasil Marquinhos (21)
2009 Kashima Antlers 66 Kawasaki Frontale 64 Japonia Ryoichi Maeda (20)
2010 Nagoya Grampus 72 Gamba Osaka 62 Japonia Ryoichi Maeda (17)
Australia Joshua Kennedy (17)
2011 Kashiwa Reysol 72 Nagoya Grampus 71 Australia Joshua Kennedy (19)
2012 Sanfrecce Hiroshima 64 Vegalta Sendai 57 Japonia Hisato Sato (22)
2013 Sanfrecce Hiroshima 63 Yokohama F. Marinos 62 Japonia Yoshito Okubo (26)
2014 Gamba Osaka 63 Urawa Red Diamonds 62 Japonia Yoshito Okubo (18)
2015 Sanfrecce Hiroshima 3-2, 1-1³ Gamba Osaka Japonia Yoshito Okubo (23)
2016 Kashima Antlers 0-1, 2-1⁴ Urawa Red Diamonds Japonia Yoshito Okubo (23)
2017 Kawasaki Frontale 72 Kashima Antlers 72 Japonia Yū Kobayashi (23)
2018 Kawasaki Frontale 69 Sanfrecce Hiroshima 57 Brasil (21)
2019 Yokohama F. Marinos 70 FC Tokyo 64 Brasil Marcos Júnior (15)
Japonia Teruhito Nakagawa (15)
2020 Kawasaki Frontale 83 Gamba Osaka 65 Kenya Michael Olunga (28)
2021 Kawasaki Frontale 92 Yokohama F. Marinos 79 Japonia Daizen Maeda (23)
Brasil Leandro Damião (23)
2022 Yokohama F. Marinos 68 Kawasaki Frontale 66 Brasil Thiago Santana (14)
2023 Vissel Kobe 71 Yokohama F. Marinos 64 Japonia Yuya Osako (22)
Brasil Anderson Lopes (22)
  • ³ 2015ean itzuli bakoitzeko irabazleak eta guztira puntu gehien lortu zituenak txapeldunen play offa jokatu zuten eta finalean Sanfrecce nagusitu zitzaion Gamba Osakari.
  • ⁴ 2016an kanpoan sarturiko golak eman zion txapelketa Kashimari.

Garaipenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Liga profesionala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Taldea Garaipenak Urteak
Kashima Antlers 8 1996, 1998, 2000, 2001, 2007, 2008, 2009, 2016
Yokohama F. Marinos 5 1995, 2003, 2004, 2019, 2022
Kawasaki Frontale 4 2017, 2018, 2020, 2021
Júbilo Iwata 3 1997, 1999, 2002
Sanfrecce Hiroshima 3 2012, 2013, 2015
Tokyo Verdy 2 1993, 1994
Gamba Osaka 2 2005, 2014
Urawa Red Diamonds 1 2006
Nagoya Grampus 1 2010
Kashiwa Reysol 1 2011
Vissel Kobe 1 2023

Guztira[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Taldea Garaipenak Urteak
Sanfrecce Hiroshima (+ Toyo Kogyo) 8 1965, 1966, 1967, 1968, 1970, 2012, 2013, 2015
Kashima Antlers 8 1996, 1998, 2000, 2001, 2007, 2008, 2009, 2016
Tokyo Verdy (+ Yomiuri SC) 7 1983, 1984, 1987, 1991, 1992, 1993, 1994
Yokohama F. Marinos (+Nissan Motors) 7 1989, 1990, 1995, 2003, 2004, 2019, 2022
Urawa Red Diamonds (+Mitsubishi Motors) 5 1969, 1973, 1978, 1982, 2006
Cerezo Osaka (+Yanmar Diesel) 4 1971, 1974, 1975, 1980
Júbilo Iwata (+Yamaha Motors) 4 1988, 1997, 1999, 2002
Kawasaki Frontale 4 2017, 2018, 2020, 2021
Fujita Kogyo (Shonan Bellmare) 3 1977, 1979, 1981
Furukawa Electric (JEF United Chiba) 2 1976, 1986
Kashiwa Reysol (+Hitachi) 2 1972, 2011
Gamba Osaka 2 2005, 2014
Nagoya Grampus 1 2010
Vissel Kobe 1 2023

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]