Kanō Eitoku

Wikipedia, Entziklopedia askea

Kanō Eitoku (japonieraz 狩野 永徳, Kanō Eitoku, Kioto 1543ko otsailak 16-1590eko urriak 12), japoniar margolari bat izan zen, Azuchi-Momoyama garaian aritu zena, eta japoniar margolaritzaren Kano eskolako ordezkaririk azpimarragarrienetako bat. Eitoku, kano eskolaren sortzailearen birbiloba zen, Kano Masanoburena, alegia.

Artea, bere aitona Kano Motonobuk irakatsi zion, horregatik, bere trazuaren indarrean nabari daitekeen txinatar margolaritzaren eragin nabarmena hartuz. Bionboen margoan nabarmendu zen, nagusiki, gotorlekuak apaintzeko zirenak, Osakako gaztelua kasu. Bere margoak, monumentalismo handi bategatik eta urre koloreko margoa barra-barra erabiltzeagatik nabarmentzen da. Bere ohiko gaien artean, loreak, paisaiak, animaliak eta zuhaitzak daude. Bere lanaren zati handi bat, Tokugawa shogunerriaren ezarpenaren aurretik gertatu ziren matxinadetan suntsitua izan zen.

Nekosta handia. 1590
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Kanō Eitoku Aldatu lotura Wikidatan