Klaratar

Wikipedia, Entziklopedia askea


Klaratarren ikur edo armarria, Frantziskotarren ere badena.

Santa Klararen ordenan edo Klaratarren erlijio-ordenan sartzen denak pobrezia-botoa bere egiten du, eta ez dute norberaren inolako ondasunik edo dirurik. Dutena, klaratarrentzat izaten da beti ere. Euren esanetan Ebanjelioan aita San Frantziskok eta ama Santa Klarak pobrezia betetzeko esan digute, eta horri eusten diogu. Ez dute pentsiorik eta antzekorik kobratzen. Inork ez du bere konturik eta dena komunitatearentzat izaten da. Komentuaren gastuetarako erabiltzen dute diru hori, eta soberakinak misioetarako edota antzeko ekimenak laguntzeko bideratzen dute.

Hauxe da Klaratar baten eguneroko bizimodua:

  • Goizeko 06:00etan jaikitzen dira.
  • 06:30ean kaperara sartzen dira, otoitzak eta errezuak egitera
  • 07:45ak arte egoten dira kaperan.
  • 12:00etan angelusa errezatzen dute, eta gero salmo batzuk. Jauna erretiratzen dute ondoren, eta bazkaltzeko biltzen dira guztiak. Bazkalostean, denen arten biltzen dituzte ontziak.
  • 14:00ak arte solasean aritzen dira, «Errekreoa» esaten dioten ordua izaten da hori.
  • 14:00etatik aurrera, berriz, aisialdirako denbora izaten dute, bakoitzak nahi duena egiteko. * 15:00etan berriro kaperara itzultzen dira
  • 18:00ak arte berriro aisialdirako denbora izaten dute.
  • 18:00etan bildu, eta 18:30ak arte otoitz egiten dute.
  • 18:30ean, berriz, meza izaten dute komentuko elizan, eta ateak zabalik izaten dira herritarrentzat.
  • 19:45an irten eta 20:00etan afaltzen dute.
  • 21:00tan azken otoitza egiten dute.
  • 22:00etatik aurrera «libre», elkarrekin hitz egin edo nahi dutenean ohera joateko.

Klaratarren komentuak Euskal Herriak

Bidaurretako Santa Klara monasterioa.
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Klaratar Aldatu lotura Wikidatan