Klatrato

Wikipedia, Entziklopedia askea
Metano-klatratoa erretzen.

Klatratoa konposatu kimiko solido bat da, non molekula bat beste konposatu baten kristal-egituraren barruan izaten den; bi konposatuek konposatu kimiko bakarra osatzen dute, eta hidrogeno-loturen edo Van der Waals indarren bidez lotuak egon ohi dira.

Erabilera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Substantzia kimikoak isolatzeko erabiltzen da batez ere; itsas ura eta gatza isolatzeko, petrolioa fintzeko eta abarretarako.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]