Louis Vierne
Louis Vierne (Poitiers, 1870eko urriak 8-Paris, 1937ko ekainak 2), organojole eta konposatzaile frantziar bat izan zen.
Ia erabat itsu zegoen jaio zenetik. Behin bere familia Parisen bizitzen jarri zenean, 1877an, bere musika ikasketak hasi zituen Institution des Jeunes Aveuglesen, nota oso altuekin lizentziatuz. Beranduago, bere ikasketak, Cesar Franck, Charles Marie Widor, Alexandre Guilmant eta Eugene Gigoutekin jarraitu zituen. Viernek, organo frantziarraren tradizioa luzatu zuen. Saint-Sulpice elizan organojolea izan zen, eta, 1900ean, Charles Vidorrek bultzatua, Parisko Notre-Dame katedraleko organojole titularra aukeratuko zen lehiaketara aurkeztu zen, beste ehundaka hautagairekin batera. Postua lortu zuen, eta hil arte mantendu zuen, Notre Dameko organoarekin bere 1750. ekitaldian ari zenean, 1937ko ekainak 2an gertatua.
Musika lengoaia propio bat garatu zuen, harmonia eta asmakuntza aldetik aberatsa, konplexua kontrapuntu teknikan eta, sarritan, orkestrala kontzeptuan. Bere lanen artean, organoarentzako bere 6 sinfoniak, eta, bereziki, bere 24 fantasiazko lanak eta estilo askeko 24ak nabarmentzen dira; inprobisatzaile ospetsua zelarik. Zenbait ganbera musika eta piano lan ere idatzi zituen.
 |
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Louis Vierne  |