Luis Suárez Fernández

Wikipedia, Entziklopedia askea
Luis Suárez Fernández

Gorte frankistetako prokuradorea

1971ko azaroaren 11 - 1972ko abenduaren 20a - José Ramón del Sol Fernández (en) Itzuli
Hautetsia: Gorte Frankisten 10. Legegintzaldia

Gorte frankistetako prokuradorea

1967ko azaroaren 6a - 1971ko azaroaren 12a
Hautetsia: Gorte Frankisten 9. Legegintzaldia

Gorte frankistetako prokuradorea

1965eko abenduaren 20a - 1967ko azaroaren 15a
Fidel Jorge López Aparicio
Hautetsia: Gorte Frankisten 8. Legegintzaldia
rector of the University of Valladolid (en) Itzuli


katedradun

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakLuis Suárez Fernández
JaiotzaGijón1924ko ekainaren 25a (99 urte)
Herrialdea Espainia
Familia
Seme-alabak
Hezkuntza
HeziketaOviedoko Unibertsitatea
Valladolideko Unibertsitatea
Madrilgo Unibertsitatea
Tesi zuzendariaJoaquín Pérez Villanueva
Doktorego ikaslea(k)Luis Vicente Díaz Martín (en) Itzuli
Miguel Ángel Ladero
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakunibertsitateko irakaslea, historialaria, katedraduna eta politikaria
Lantokia(k)Madril
Enplegatzailea(k)Madrilgo Unibertsitate Autonomoa
Valladolideko Unibertsitatea
Jasotako sariak
KidetzaHistoriaren Errege Akademia
Opus Dei
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaErromatar Eliza Katolikoa

Luis Suárez Fernández (Gijon, Asturias, Espainia, 1924) historialaria da. Behe Erdi Aroko eta Errege-erregina Katolikoen garaiko historiako aditu handienetako bat da.

Bizitza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oviedon eta Valladoliden egin zituen ikasketak. Ikasketak bukatuta, irakasle gisa lan egin zuen Valladolideko Unibertsitateko Filosofia eta Letretako fakultatean. Unibertsitatean, gainera, idazkari, dekanorde eta dekano izan zen. 1955etik aurrera Erdi Aroko Ikasketen Eskolako buru izan zen, Valladoliden. Sortu zenetik, zinemako lehen katedraren zuzendari izan zen, 1965 arte. Azken urte horretan, irailean, Valladolideko Unibertsitateko errektore izendatu zuten, eta 1972an Unibertsitate eta Ikerkuntzako zuzendari nagusi. 1973an Antzinako eta Erdi Aroko Historia Unibertsaleko katedradun izendatu zuten, eta kargu horri eutsi zion erretiroa hartu zuen arte. Real Academia de la Historiako (Historiako Errege Akademia) kide da 1993az geroztik, Bartzelonako Letra Ederretako Akademiako kide, eta Erromako Ikerkuntza Zientifikoetako Batzorde Gorenaren Historia eta Arkeologia Eskolaren zuzendari.

Gaur egun, nahiz eta erretiratua egon, Madrilgo Unibertsitate Autonomoko Historia saileko katedradun emeritu da.

Lanik aipagarrienak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Historia del reinado de Juan I, rey de Castilla (1977, Gaztelako errege Joan I.aren agintaldiaren historia)
  • Navegación y Comercio en el Golfo de Vizcaya durante el siglo XV (1959, Itsasketa eta merkataritza Bizkaiko golkoan XV. mendean)
  • Grandes interpretaciones de la historia (1968, Historiaren interpretazio handiak)
  • Europa: una conciencia histórica en la encrucijada (1972, Europa: kontzientzia historiko bat bidegurutzean)
  • Judíos españoles en la Edad Media (1980, Espainiar juduak Erdi Aroan)
  • Fernando el Católico y Navarra, Los Trastámara y los Reyes Católicos (1985, Fernando Katolikoa eta Nafarroa, Trastamarakoak eta Errege-erregina Katolikoak)
  • Francisco Franco y su tiempo (1984, Francisco Franco eta bere garaia)
  • Franco y la URSS (1987, Franco eta SESB)
  • V centenario del nacimiento del Arzobispo Carranza. Real Academia de la Historia (2004)
  • Isabel la Católica vista desde la Academia (2005).

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]