Mauretania Caesariensis

Wikipedia, Entziklopedia askea
Iparraldeko Afrika erromatarren garaian

Mauretania Caesariensis[1] antzinako erromatar probintzia izan zen, egungo Aljerian zegoena.

I. mendean, Klaudio enperadoreak orduko Mauritania bitan zatitu zituen: Mauretania Caesariensis eta Mauretania Tingitana, muga Mulucha ibaian zutenak. Caesarensisek hiriburua Caesarea zuen, egungo Cherchell (Maroko).

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


120ko Erromatar Inperioko probintziak
Akaia | Afrika Prokontsularra | Alpe Cottiae | Alpe Maritimoak | Alpe Poenninae | Arabia Petraea | Armenia | Asia | Asiria | Bitinia | Britania | Dalmazia | Dazia | Egipto | Epiro | Galazia | Galia Akitania | Galia Belgika | Lugdunensis | Narbonensis | Germania Beherea | Germania Garaia | Balear Hispania | Hispania Betika | Hispania Lusitania | Hispania Tarraconensis | Italia | Judea | Kapadozia | Komagene | Korsika eta Sardinia | Kreta eta Zirenaika | Likaonia | Lizia | Mauretania | Mazedonia | Mesia | Norika | Numidia | Osroene | Panfilia | Panonia | Pisidia | Ponto | Rhetia | Sizilia | Siria | Sofene | Trazia | Zilizia | Zipre