Miquel Coll i Alentorn

Wikipedia, Entziklopedia askea
Miquel Coll i Alentorn


8. Kataluniako Parlamentuko presidentea

1984ko maiatzaren 17a - 1988ko apirilaren 4a
Heribert Barrera - Joaquim Xicoy i Bassegoda (en) Itzuli

Kataluniako Parlamentuko diputatua

1984ko maiatzaren 17a - 1988ko apirilaren 4a
Barrutia: Bartzelona
Hautetsia: 1984 Catalan regional election (en) Itzuli

Q43401039 Itzuli

1980ko maiatzaren 8a - 1984ko maiatzaren 17a

Kataluniako Parlamentuko diputatua

1980ko apirilaren 10a - 1984ko martxoaren 20a
Barrutia: Bartzelona
Hautetsia: Catalan regional election, 1980 (en) Itzuli
Bizitza
JaiotzaBartzelona1904ko maiatzaren 12a
Herrialdea Espainia
BizilekuaBartzelona
HeriotzaBartzelona1990eko abenduaren 15a (86 urte)
Hobiratze lekuaMontjuïceko hilerria
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
katalana
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria, unibertsitateko irakaslea eta industria-ingeniaria
Lantokia(k)Bartzelona
Enplegatzailea(k)Bartzelonako Unibertsitatea
Jasotako sariak
KidetzaAcadèmia de Bones Lletres de Barcelona (en) Itzuli
Q20108591 Itzuli
Secció Històrico-Arqueològica de l’Institut d’Estudis Catalans (en) Itzuli
Real Academia Española
Societat Catalana d'Estudis Històrics (en) Itzuli
Q58454655 Itzuli
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa Kataluniako Batasun Demokratikoa

Miquel Coll i Alentorn (Bartzelona, Katalunia, 1904ko maiatzaren 12a - ib., 1990eko abenduaren 15a) katalan politikari eta historialaria izan zen.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Familia aberatsekoa zen, eta ingeniaritzako ikasketak egin zituen, baina ez zen inoiz lanbide horretan aritu. 1931. urtean Acción Republicana de Cataluñako kide egin zen, liberala eta maila batean katalanzalea zen alderdikoa. 1932an Unión Democrática de Cataluña sortu zuen, eta idazkari nagusi izatera iritsi zen.

Estudios Universitarios Catalanes erakundea berrantolatu zuen 1942an, eta Kataluniako Historiako irakasle izan zen bertan. 1969-1977 bitartean irakasgai hori bera irakasten jardun zuen Bartzelonako Unibertsitatean ere. 1976an Consejo Federal Español del Movimiento Europeo kontseiluko presidente izendatu zuten, eta urtebete geroago Convergència i Unió alderdian sartu zen. 1980an Kataluniako Parlamentuko diputatu egin zuten, eta Generalitateko Presidentetzako aholkulari izan zen ondorengo lau urteetan; 1984tik hil zen arte (1990), berriz, Kataluniako Parlamentuko presidente.

Historialari gisa, Historiografia de Catalunya en el periode primitiu (1951-1952, "Kataluniaren historiografia antzinako garaietan"), "Descloten kronika" lanaren edizio kritiko bat (1949-1951) eta Guillem Ramon de Montcadaren kondairari buruzko ikerketak (1957) argitaratu zituen, beste lan batzuen artean.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]