Nisaba

Wikipedia, Entziklopedia askea
Nisaba
Mesopotamiako mitologia
Ezaugarriak
Sexuaemakumezkoa
Familia
Anai-arrebakNanshe

Nidaba, Nisaba edo Nanibgal, (sumerreraz: 𒀭𒉀 DNAGA; gero 𒀭𒊺𒉀 DŠE.NAGA),[1] Sumerian ugalkortasunaren jainkosa, eta, Asirian, idazketa eta astrologiarena izan zen, baita Nansheren laguntzailea ere. Oso gurtua izan zen Umma eta Ereseko santutegietan.

Enlilen alaba bezala aipatzen da, baina, beranduago, Enkiren, are Anuren alaba bezala agertzen da (Nanshe eta Ningirsuren arreba-ahizpa?). "Enlil eta Ninlil, Suden ezkontza" izeneko Miguel Civilen lanean, Nunbarsegunu balitz bezala ere agertzen da, eta, kasu horietan, Haiaren emazte eta Ninlilen ama bezala agertzen da. Bere gurtza guneak Uruk eta Ummako E-Zagina izan zen.

K.a. 2900 eta 2700 urteen artean Umma hirian hasi zen Nisabaren gurtza, hasieran zerealen jainkosa izan zen, geroago idazkeraren jaikosa egin zutenez garrantzi handiagoa lortu zuen, zeren ordurarte jendeak idazkera Nisabaren (edo Nidabaren) oparia izan zela sinisten zuen, horregatik Eres hirian Nisabarentzako santutegi bat egin zuten, baina templua ez zen berarentzat bakarrik izan. Abesti bat ere eduki zuen Ureko bigarren dinastian, baina Nisabaren gurtzak gainbera egin zuen Babiloniar garaitik Hammurabiren garaira bitartean, eta Uren hirugarren dinastiaren ondoren bere gurtza ia desagertu egin zen Nabu jainkoaren erruarengatik (leku batzuetan Nisabare edo Nidabaren senar bezala agertzen zen) baina sortez bere tenpluetan oraindik gurtu egiten zuten. Naiz eta Nisabaren edo Nidabaren gurtza mediterraniorarte heldu K.o. lehenengo mendetan Mesopotamian mantendu zen batipat eta inperio Seleukotar Inperioaen desagerpenaren ondoren K.a. 63 urtean gurtza horren bukaera iritzi zen. Ondorio horretara heltzen da mantendu diren erregistro historikoetatik.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]