Opera bufo

Opera bufoa (italieraz: Opera buffa) gai komikoa duen opera da.

Historia

Opera bufoa XVII. mendean, Italian, opera serioen ekitaldien artean jotzen ziren intermezzo eta interludioetatik sortu zen. Bi pertsonaia talde biltzen zituen: bata, bost gizonezkok eta emakumezkok osatzen zuten; eta bestea, maitale bikote batek edo gehiagok. Elkarrizketak kantatzen ziren.

Opera bufo ezagunenak dira, besteak beste, Pergolesiren La serva padrona (1733) eta Maestro di capella (1732-1734), generoari hasiera eman ziotenak; geroagokoak dira Mozarten Figaroren ezteiak (1786); Rossiniren Sevillako Bizargina (1816) eta Donizettiren Don Pasquale (1843).

Erreferentziak

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2014/8/26 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

Artikulu hau musikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.