Oteo
| Oteo | |
|---|---|
 Euskal Herria | |
 | |
 | |
| Kokapena | |
| Herrialdea |  Araba |
| Udalerria | Kanpezu |
| Administrazioa | |
| Posta kodea | |
| INE kodea | |
| Geografia | |
| Koordenatuak | 42°43′00″N 2°22′01″W / 42.71667°N 2.36694°W |
| Demografia | |
| Biztanleria | 25 (2022: Adierazpen errorea: Ustekabeko < eragilea Espresio akatsa: Ez dago operadorerik -(r)entzat) |
Oteo egun Kanpezu udalerria osatzen duten bost kontzejuetako bat da.
2007ko urtarrilaren 1eko erroldaren arabera, auzoak 21 biztanle ditu.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanpezuren barruan, Santikurutzetik iparraldera dago Oteo arroila estu bat igarota. Haran batean dago, baona sakonuneak ditu ezker-eskuin eta herria muino batean dago. Hiru “auzo” eta bi eliza ditu Oteok. Auzoak kale-izen bezala daude markatuta, behekoa, erdikoa eta goikoa. San Mames eliza herriaren hegoaldeko muturrean dago, XII. eta XIII. mendekoa bere aztarna zaharrenetan, baina asko berritua eta eraldatua herrezkero. Goiko auzoan, San Joanen Andre Maria eliza dago[1], XVIII. mendeko eraikina. Biak balizko ondare arkeologiko gisa babestuak daude[2].
Latsagia, iturria eta uraska bat dago erdiko eta beheko auzoen artean. Beheko auzoan frontoi bat nabarmentzen da, eta haren ondoan herriko txoko edo elkartea, San Mames izena duena.
Herriko zenbait etxek armarri bikainak dituzte.
Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
XVI. mendean Mendoza familiarena zen. Ondoren Kanpezuko apezpikuaren jabego bihurtu zen. 1738tik 1965. urtera arte berezko udalerria izan zuen.
Demografia eta biztanleria[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 27 | 23 | 24 | 26 | 23 | 23 | 21 | 21 |
2021. urtean bederatzi vecino zituen, Arabako gazteleran, biztanleak dituzten bederatzi etxe. Kanpezuko kontzejuetan erabili ohi diren goitizenetan, Oteokoei Charrines esaten diete[3] (Bujandakoei bezala, bide batez).
Garraioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Eskualdeko Garraioa sareak linea bat ditu herrian:
|
Ondasun nabarmenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Balizko ondare arkeologikoaren babesaren sailkatuak[2]:
- San Mames eliza.
- San Joanen Andre Maria eliza.
- San Kristobal baseliza, Markillano edo Somorredondo mendian (izen biekin ezaguna).
Kontzejuaren mendebaldeko mugan, Sabando ibaiaren ertzean errota zahar bat dago ur-jauzi eta ibaiko putzu baten ondoan[1] (Oteoko Errotako ur-jauzia). Asmoak ba omen dira 2021aren inguruan ingurua eta errota konpontzekoa. Ibaia horretatik gorantz Sabando herrira joaten da, eta beherantz, Antoñanarantz bada beste urjauzi bat eta igeri egiteko toki bat, Aguaqué edo Aguake izenekoa.
Iruditegia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
-
San Mames eliza, herriko parrokia, Beheko Auzoan. -
Oteoko iturria, eta bere atzea-azpialdean, latsagia, Erdiko Auzoan. -
Goiko Auzoan, San Joanen Andra Mariaren elizaren alde bat. -
Erdiko Auzoko bazter bat. -
Oteoko errota zaharra, herriaren mendebaldeko mugan, Sabando ibaian. -
Oteoko errota zaharraren ondoan, Sabando ibaiko urjauzia.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ a b Abaitua, Joseba; Fernandez, Luistxo. (2021-04-01). «Kanpezura bisita (eta Sabandora, bide batez)» Eibar.ORG | Eibarko peoria (Noiz kontsultatua: 2021-10-03).
- ↑ a b «Euskal Ondare Kulturalaren Informazio Sistemaren hasiera orria» www.euskadi.eus (Noiz kontsultatua: 2021-10-16).
- ↑ Abaitua, Joseba; Fernandez, Luistxo. (2021-04-01). «Kanpezura bisita (eta Sabandora, bide batez)» Eibar.ORG | Eibarko peoria (Noiz kontsultatua: 2021-10-17).
- Alava, pueblo a pueblo. Jose Luis Sáenz de Ugarte (1983). Caja Provincial de Álava - Arabako Kutxa
Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
