Penezabaldi

Penezabaldiak (latinezko paene = ia eta zabalditik) lautada ia uniforme bat izendatzen du, desnibel arinekin, higadura luze baten eta arro hidrografikoen koaleszentziaren ondorioz, modelatu horizontal batean sortua. Haranekiko desnibel txikiko ibarbide eta ibaiarteko multzo bat da, ibai-arroan zenbait hondar-erliebe dituena. Penelautada, beraz, ur hidrografikoek sortutako ziklo geografikoaren azken etaparen emaitza izango litzateke.

Kontzeptu hau William Morris Davis^[1] eta Walther Penck lehen geomorfologoek garatu zuten XX. mendearen hasieran. Eragozpen handiak, ziklo geografikoaren garapen normalak ahalbidetuko zukeen erliebea gaztetu gabeko egonkortasun tektonikoaren fase luze bat gertatu den orogenesi batenak.

Milioika urteren ondoren, hondo laua duten haranak gero eta gehiago handitzen ari dira, batzuk besteekin elkartuz eta, azkenik, ia laua den azalera handi bat osatuz, penelautada izena hartzen duena.