Pizgailu
Pizgailua edo txiskeroa beste gauza bati sua emateko erabiltzen den tresna da. Beharrezko erregaia, normalean gasolina edo presiozko butanoa (metxero primitiboetan metxa bat zegoen), bere deposituan dago, eta erregarria airearen oxigenoa da. Gordailuaz gain, sua pizteko gailu bat eta garra itzaltzeko gailu bat ere baditu.
Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Txiskero mota primitiboena sukarria, katebegi eta ardagai zeritzona zen. Halakotzat har daiteke elementu guztiak ontzi batean elkarrekin eramaten zirelako. Harria, sukarria zen zen, burdin zati batekin kolpatzen zena (eskuarki kate baten katebegi bat), landare-zuntz lehorrez (ardagai) osatutako eskukada txiki bat pizten zuten txinpartak sortuz. Itzaltzen zen ardagaia amaitzen zenean.
Izen hori merezi izan zuten lehen metxeroak 9 milimetroko diametroa zuen hodi bat ziren (normalean letoizkoa), eta bertatik kotoizko metxa bat igarotzen zen. Beste hodi paralelo batean, sukarri bat eta torloju bat zituen gurpil ildaskatu baten kontra, zeinak, hatz batekin biraraziz, metxa pizten zuten txinpartak sortzen baitzituen. Behin metxan sortutako txingarra erabiliz gero, hodi barruan erretiratzen zen alanbre batekin lotutako estalki batekin, eta horrek txingarra itzaltzen zuen itzaltzearen ondorioz, eta oxigenorik ez zuen erretzen. Oso erabilgarriak dira landan, haize-boladekin piztuta egoten baitira, txingarra pizteko.
Autoetako zigarreta-pizgailuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Auto gehienek pizgailu elektrikoa dute. Pizgailu honek biribilkatutako kable bat du eta 15 eta 20 anpere arteko korronte elektrikoa ematen zaionean berotu egiten da. Pizgailuak laranja kolorea hartutakoan zigarretak pizteko gai izango da.
