Polinesiar uharte periferikoak

Wikipedia, Entziklopedia askea

Polinesiar uharte periferikoak (ingelesez Polynesian outliers) Polinesiako esparru geografiko edota politikotik kanpo dauden polinesiar kulturako uharteak dira. Melanesian eta Mikronesian daude eta gehienak oso txikiak dira.

Hizkuntza polinesiarrak hitz egiten duten populazio talde txikiak bizi dira uharte hauetan. Ikerketa linguistiko eta arkeologikoen arabera mendebaldeko Polinesiatik (Samoa, Tonga, Tuvalu, Uvea, Futuna) lekualdatu ziren taldeak dira.

Oro har uharte bakoitzean hizkuntza polinesiar bana dago. Zenbait kasutan hizkuntza polinesiarra gorde bada ere, mikronesiar edo melanesiar inguruaren eragin kulturala ere hartu dute.

Kokapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hauexek dira polinesiar uharte periferikoak, estatu eta lurraldeka sailkatuta:

Kontzeptu honetan sar litezkeen beste uharte batzuk:

Hizkuntzen sailkapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Polinesiar uharte periferiko guztietan hitz egiten diren hizkuntzak bi taldetan sailkatzen dira:

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Ellice Tuvaluri ematen zitzaion izen koloniala zen.

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]