Renzo Piano

Wikipedia, Entziklopedia askea
Renzo Piano

(2012)
biziarteko senatari

2013ko abuztuaren 30a -
Bizitza
JaiotzaGenova1937ko irailaren 14a (86 urte)
Herrialdea Italia
Lehen hizkuntzaitaliera
Hezkuntza
HeziketaPolytechnic University of Milan (en) Itzuli 1964)
Hizkuntzakitaliera
frantsesa
Irakaslea(k)Franco Albini
Jean Prouvé
Giuseppe Ciribini (en) Itzuli
Marco Zanuso
William Laborde (en) Itzuli
Jarduerak
Jarduerakarkitektoa eta politikaria
Lantokia(k)Italia
Berlin
Milan
Paris
Turin
New York eta Genova
Enplegatzailea(k)Txinako Herri Errepublika  (1965 -  1968)
Lan nabarmenak
Jasotako sariak
KidetzaZientziaren eta Arteen Europar Akademia
Berlingo Arteen Akademia
Royal Academy of Arts
Arteen eta Zientzien Ameriketako Estatu Batuetako Akademia
Académie d'architecture (en) Itzuli
Accademia di San Luca
Accademia delle Arti del Disegno (en) Itzuli
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoahautagai independente

TED: renzo_piano Musicbrainz: 11dad304-cc56-4ff3-a49e-55d5e810bb69 Edit the value on Wikidata

Renzo Piano (Genova, 1937 irailaren 14 - ) arkitekto italiarra da.

Arkitekto familia baten jaio zen, aita, aitona eta osaba arkitektoak izanik. Ikasketak Florentzian eta Milanen egin zituen, 1964an diplomatu eskola politeknikoko arkitektura sailean eta aitarekin hasi zen lanean, gero Franco Albiniren gidaritzapean. 1965 eta 1970 artean Louis Kahn arkitektoarekin egin zuen lan Filadelfian (AEB), baita Z. S. Makowsky-rekin Londresen. Garai horretan ezagutu zuen Jean Prouvé, honen lagun min egin zelarik, bere lana modu handi batean influentziatuko duena. 1971 urtetik Richard Rogers arkitektoarekin (Piano & Rogers) lan egingo du eta 1977 urtetik Peter Rice arkitektoarekin (Piano & Rice), 1992an hil arte jarraitu zutelarik.

Pianok hiru arkitektura agentzia zuzentzen ditu gaur egun Renzo Piano Building Workshop izenpean: Genova, Berlin eta orain bizi den Parisen, non ehun bat arkitekto, laguntzaile, ingeniari eta espezialista biltzen dituen.

1990ean Kiotoko saria jaso zuen eta 1998 urtean Pritzker Saria.

Lan garrantzitsuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1973 : B&B elkartearen bulegoak, Como, Italia
  • 1974 : Banakako etxeak, Cusago, Milan, Italia
  • 1977 : Beaubourg Zentroa (Georges-Pompidou Zentroa), Paris [1]
  • 1979 : Otrantoko alde zaharraren birgaitzea, Otranto, Italia (UNESCOren proiektua)
  • 1980 :
    • Fiat VSS automobil esperimentalaren prototipoa, Turin, Italia
    • Genovako alde zaharraren zaharberritze proiektua, Genova, Italia (UNESCOren proiektua)
  • 1982 :
    • Rigo auzoko etxebizitzak, Perugia, Italia ;
    • Alexander Calder atzera begirako erakusketa, Turin, Italia
  • 1984 :
    • Schlumberger establezimenduen birgaitzea, Paris
    • Prometeo operaren arkitektura eszenikoa, Nono, Venezia, Italia
  • Olivetti elkartearen bulegoak, Napoli, Italia
  • 1985 :
    • Lowara elkartearen bulegoak, Vicenza, Italia
    • Kaneako ontziolen zaharberritzea, Kreta, Grezia (UNESCOren proiektua)
  • 1986 :
    • Menil bildumaren Museoa, Houston, AEB
    • IBM erakusketa ibiltariaren pabilioia
    • Errodasko alde zaharra inguratzen duen lubakiaren zaharberritzea, Errodas, Grezia (UNESCOren proiektua)
  • 1990 :
    • San Nikola futbol zelaia, Bari, Italia
    • Bercy 2 merkatari gunea, Paris
    • IRCAM institutuaren handitzea, Paris
    • Plazer bidaiako itsasontzia P&O konpainiarentzat, AEB
  • 1991 :
    • Meaux kaleko etxebizitzak, Paris
    • Thomson establezimendua, Guyancourt, Frantzia
    • Metro geltokiak, Genova, Italia
  • 1992 :
    • Credito Industriale Sardo-en egoitza nagusia, Cagliari, Italia
    • Akuariuma eta Biltzar Jauregia, Genova, Italia
  • 1994 :
    • Lingotto entzutokia, Turin, Italia ;
    • Kansai nazioarteko aireportuko terminala, Ōsaka, Japonia
    • Renzo Piano Building Workshop bulegoak, Genova, Italia
  • 1995 :
    • Cy Twombly pabilioia, Houston, AEB
  • 1996 :
    • Cité Internationale, Lyon, Frantzia
    • Ushibuka zubia, Kumamoto, Japonia
  • 1997 :
    • Brancusi lantegien berreraiketa, Paris
    • Zientzien eta Teknologien Museoa (Nemo), Amsterdam, Herbehereak [2]
    • Beyeler fundazioaren museoa, Riehen (Basel), Suitza [3]
    • Debis dorrea, Daimler Benz elkartearen egoitza nagusia, Potsdamer Platz, Berlin
  • 1998 :
    • Jean-Marie Tjibaou kanak kultur etxea, Nouméa, Kaledonia Berria
    • Banca Popolare di Lodi gizarte egoitza, Lodi, Italia
  • 1999 :
    • Hotela eta Kasinoa, Cité Internationale, Lyon, Frantzia
    • Portu Zaharreko antolamendu eta urbanizazioa, Genova, Italia
    • Merkatari gunea eta bulegoak, Lecco, Italia
  • 2000 :
    • Potsdamer Platzeko buelgoak, Berlin
    • KPN Telecomen bulego dorrea, Rotterdam, Herbehereak [4]
    • Bulego eta etxebizitza dorrea, Sydney, Australia
    • Beyeler Fundazioaren Museoaren handitzea, Riehen (Basel), Suitza
  • 2001 :
    • Banca Popolare di Lodiren entzutokia, Lodi, Italia
    • Hermès etxea, Tokio, Japonia
    • Niccolò Paganini entzutokia, Parma, Italia
  • 2002 :
    • Parco della Musica entzutoki eta aretoak, Erroma
    • Pathé zinema aretoak Lingotton, Turin, Italia
  • 2005 :
    • Paul Klee zentroa, Berna, Suitza
    • Padre Pio erromes eliza, Foggia, Italia
  • 2021 :

Kanpo loturak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Renzo Piano Aldatu lotura Wikidatan