Robert Richardson

Wikipedia, Entziklopedia askea
Robert Coleman Richardson» orritik birbideratua)
Robert Richardson

Bizitza
JaiotzaWashington1937ko ekainaren 26a
Herrialdea Ameriketako Estatu Batuak
HeriotzaIthaca (New York)2013ko otsailaren 19a (75 urte)
Hezkuntza
HeziketaDuke Unibertsitatea
Washington-Liberty High School (en) Itzuli
Virginia Tech (en) Itzuli
Virginia Tech College of Science (en) Itzuli
Hizkuntzakingelesa
Jarduerak
Jarduerakfisikaria eta katedraduna
Enplegatzailea(k)Cornell Unibertsitatea
Duke Unibertsitatea
Jasotako sariak
KidetzaAmeriketako Estatu Batuetako Zientzien Akademia Nazionala
Arteen eta Zientzien Ameriketako Estatu Batuetako Akademia
Zientziak Aurrera Egiteko Elkarte Amerikarra
Ameriketako Fisika Elkartea
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioaateismoa

lassp.cornell.edu…
Find a Grave: 105501341 Edit the value on Wikidata

Robert Coleman Richardson (Washington Hiria, Ameriketako Estatu Batuak, 1937ko ekainaren 26a - Ithaca, New York, 2013ko otsailaren 19a) fisikaria izan zen.

Bizitza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Fisika-ikasketak egin zituen Virginiako Institutu Politeknikoan (1958) eta Duke Unibertsitatean (1966). Azkeneko urte horretan Cornell Unibertsitateko ikertzaile-laguntzaile gisa hasi zen lanean, eta 1975erako Cornellgo katedradun zen. 1990ean unibertsitate horretako fisika atomiko eta egoera solidoko laborategietako zuzendari izendatu zuten. Han hasi zen helio 3-arekin lanean, David M. Lee fisikariarekin eta Douglas D. Osheroff doktorego-ikaslearekin batera. Hiru zientzialariok oso tenperatura apaletaraino hozten zuten helio 3-a gradu milaren batzuk zero absolututik gora, isotopo horren ezaugarri magnetikoak aztertzeko. Baina 1971n, Osheroffek presio-aldaketak antzeman zituen helio 3-aren barruan, eta superjariakortasunerako trantsizioa gertatu zela pentsatu zuen. Hiru zientzialariok emaitza baieztatu zuten, baina gainerako zientzialariek ez zuten onartu, harik eta beste ikertzaile batzuek hurrengo urtean aurkikuntza hura berretsi zuten arte.

Likido superjariakor bat erresistentziarik gabe isurtzen da, eta quantumaren mekanikaren estatistika-legeen mendean dago. Likido superjariakorrak garrantzi handikoak dira fisikan, beren sistema makroskopikoan quantumen efektuak azter daitezkeelako. Helio 3-aren superjariakortasunaren aurkikuntzagatik, Richardson, Lee eta Osheroffek Fisikako Nobel Saria jaso zuten 1996an.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]