Sabra eta Xatilako sarraskia

Wikipedia, Entziklopedia askea
Sabra eta Xatila sarraskia» orritik birbideratua)
Sabra eta Xatilako sarraskia
Irudia
Map
Motasarraski
Honen parte daLibanoko Gerra Zibila
Denbora-tarte1982ko irailaren 16a - 1982ko irailaren 18a
Data1982ko irailaren 16a
KokalekuXatila, Iheslarien esparru
HerrialdeaLibano
HelburuPalestinian refugee (en) Itzuli
Pertsona hilakezezaguna
ErantzuleLebanese Forces (en) Itzuli
Elie Hobeika (en) Itzuli
Sarraskia salatzeko protestak antolatu ziren mundu osoan.

Sabra eta Xatilako sarraskia 1982ko irailaren 16ean Libanoko milizia kristau batek (Israelen aliatua zena) egindako sarraskia izan zen. 38 ordu iraun zuen zibilen sarraskia Sabra eta Xatila iheslari esparruetan, Beiruten inguruan, gertatu zen. Momentu hartan hiria Israelgo armadaren menpean zegoen, heriotza asko eragin zituen setio baten ostean.

Gertakizunak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1982ko irailaren 16an, Sabra eta Xatilako sarraskia hasi zen, Libanon. Israelek Libanoren inbasioak iraun bitartean, Beirut hiriburua kontrolpean zeukala gertatu zen. Israelen aliatu ziren Libanoko milizia kristau faxistak sartu ziren hiriburuaren kanpoaldean zeuden palestinarren errefuxiatu guneetara, harrapatzen zituzten guztiak hiltzera. Operazioa militar israeldarrek planifikatu zuten, eta gau osoan bengalak bota zituzten zerura, sarraskiarekin gauez jarraitzeko. 38 orduz 3.500 zibil hil zituzten eta, zenbait historialariren arabera, XX. mendeko krimenik izugarrienetako bat izan zen.[1]

Zifren gerra[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Amnon Kepeliouk kazetari israeldarraren ikerketen arabera, 3.500 bat palestinar erail zituzten. Israeldar gobernuaren zenbaki ofizialek 800era jaisten dute zifra hau. Gurutze Gorriko behatzaileen hitzak dira hurrengoak: “Pardela jarrita zuten haurtxoak, adinekoak, gorpuak bata bestearen gainean jarrita; zaldiak, zakurrak eta katuak ere hil zituzten; bular eta zakil moztuak, emakume haurdun askori sabelak ireki zizkieten”. Orduan militar zen eta lehen ministro izango zen Ariel Sharonek “ardura pertsonala” zuela jakin zen gerora. [2]

Arduradunak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Asko eztabaidatu da armada israeldarraren papera sarraskian, kanpamentuak bere ardurapean baitzeuden. Israeldar parlamentuak Ariel Sharon, garaiko defentsa ministroa, kargugabetu egin zuen, "zeharkako arduradun" zela ebatzi ondoren.

Bi hilabete eta erdi geroago, Estatu Batuetako Kongresuak 250 milioi dolar gehiago eman zizkion Israeli laguntza militarrean, eta 1991n Libanoko parlamentuak absolbitu egin zituen sarraskiaren egileak.[3]

Sarraskia zineman[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gertaerak behin baino gehiagotan zinemara eramanak izan dira:

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Josep Fontana (2011), Por el Bien del Imperio, Una Historia del Mundo desde 1945. Pasado&Presente, ISBN: 9788493914349.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]