Saiakuntza ez-suntsitzaile

Saiakuntza ez-suntsitzaileak zientzian eta industrian erabiltzen diren saiakuntza teknika multzo bat da; teknika hauen bidez material, pieza edo sistema baten egoera aztertu eta ebaluatu daiteke kalterik eragin gabe, hau da, aztertu nahi den materialaren ezaugarri kimiko, fisiko, mekaniko eta dimentsionalak aldatu gabe. Saiakuntza ez-suntsitzaile metodo erabilienak ultrasoinuak, partikula magnetikoak, likido sarkorrak, erradiazioak (elektromagnetikoa nahiz partikula azpiatomikoak) eta inspekzio bisuala dira. Saiakuntza ez-suntsitzaileak oso erabiliak dira ingeniaritza mekanikoan (batez ere autogintza industrian eta industria aeronautikoan), ingeniaritza elektrikoan, eraikuntzan, herri-lan ingeniaritzan, ingeniaritza nuklearrean, industria petrokimikoan, medikuntzan eta artelanen kontserbazio eta zaharberritzean.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]