San Adrian baseliza (Zangoza)

Koordenatuak: 42°33′49″N 1°17′02″W / 42.5635°N 1.284°W / 42.5635; -1.284
Wikipedia, Entziklopedia askea
San Adrian baseliza
 UNESCOren gizateriaren ondarea
Kultura ondasuna
Aragoiko bidea Aragoiko bidea
Kokapena
Herrialdea Euskal Herria
Probintzia Nafarroa Garaia
UdalerriaZangoza
Koordenatuak42°33′49″N 1°17′02″W / 42.5635°N 1.284°W / 42.5635; -1.284
Map
Historia eta erabilera
Irekiera1122 (egutegi gregorianoa)
ErlijioaErromatar Eliza Katolikoa
Arkitektura
Estiloaarkitektura erromanikoa
Gizateriaren ondarea
Erreferentzia669-387
Eskualdea[I]Europa eta Ipar Amerika
Izen-emateabilkura)
BICRI-51-0004943
387
  1. UNESCOk egindako sailkapenaren arabera

San Adrian baseliza Nafarroa Garaiko Zangoza udalerriko Vadoluengo herri hustuan kokatutako XII. mendeko kristiau baseliza bat da. Erromaniko estiloa ditu.

Herrigunetik kanpo eta hegoaldean dago, Gabarderal kontzejura doan bidean, Aragoi ibaiaren ertzean. 1983an monumentu historiko-artistikoa izendatu zuten. Estiloa Aragoiko erromanikoa da.

Jatorria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ziur aski antzinako bide bat hemendik igarotzen zen, gero erromatar galtzada. Geroago, Zangotzan zubia egin zuten eta bide hau baztertua gelditu izanen zen.[1]

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Baselizaren kapitel bat.

Vadoluengo 1035ean agertzen da dokumentatuta; urte horretan Antso III.a Garzeitz Nagusiak Ramiro semeari gero Aragoiko konterria izango zen lurraldea eman zion eta hortxe kokatzen du muga, alegia. 1122. urtean Alfontso I.a Nafarroakoak bere ahaide bati lur hauek eman zizkion bertan bere jauregia egiteko. Manuel trujillo Bergesen ustez baseliza gaur egun desagertu dagoen jauregiaren kapera izan zitekeen. 1135ko urtarrilean, Vadoluengoko Ituna sinatu zen; itun horren arabera Ramiro II.a Monjeak eta Gartzea IV.a Remiritz Berrezarlea haien arteko anaitasuna sinatu zuten, bata hiltzen bazen besteak haren koroa hartzeko. 1312an Vadoluengon nafarren eta aragoien arteko borroka eman zen, San Adriango gudua.[1]

Baseliza, bestetik, Leireko monasterioaren eskuetan gelditu zen. Monjeek Góngora markesei saldu zioten.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Baselizak habearte bakarra du. Dorre karratua du, habeartearen atzealdean kokatuta. Harlanduaz egina dago. Erlaita irudi desberdinak erakusten dituzten hagaburu landuez helduta dago; horietako batzuek esanahi sexuala dute, esaterako emakume ezkondu bat biluzik errepresentatzen duena.[2]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. a b http://manueltrujilloberges.blogspot.com.es/2009/03/san-adrian-de-vadoluengo-en-sanguesa.html
  2. http://www.arquivoltas.com/6-Navarra/SanguesaVadoluengo.htm