Baionaldeko garraioa

Wikipedia, Entziklopedia askea
Baionaldeko garraioa

Chronobus lineko autobusa Biarritzeko Herriko Etxean
Datu orokorrak
Garraio motaBusa
EskualdeakBaionaldea,  Lapurdi
Lineak15
Bidaiariak5 000 000 (2010)
JabeaBaionaldeko Garraioaren Konpainia
Ustiapena
Hasiera1979
Amaiera2011
Ibilgailuak50

Baionaldeko Garraioaren Konpainia (STAB laburtua) Lapurdiko Baionaldeko 1979tik 2011ra garraio zerbitzu izan zen.

Chronoplus sareak ordezkatu zuen, eta Txik Txak sareak 2019ko irailean.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sarea 1979an jarri zen martxan, Baiona, Angelu eta Biarritz hiriei zerbitzua emateko, gertu egon arren ez baitzuten garraio publikorik.

2000. urtean, STABek sarea berregituratzea erabaki zuen, zaharkitu samarra jada, Baiona eta Tarnose edo Bokale artean iparraldetik hegoaldera joateko ardatz bat sortuz. Horrela, 3, 5, 8 eta 10 lineak ukitu ondoren[oh 1], emaitza ona lortzen da. Gainera, udako zerbitzuak aldatzen dira, eskaerari hobeto erantzuteko.[oh 2]

2009ko urtarrilaren 12an 4.1 linea kendu zen saretik, AlloBus Hiriburu zerbitzuagatik ordezkatuz, beste AlloBus bat sortzeaz gain, oraingoan Angelu. Hauek, eskariaren araberako garraio sistema berriak ziren biztanle gutxiko eremuetarako.

2009ko uztailaren 7an, autobus linea berri bat jarri zen martxan, garai hartan "iraultzailea" zena. Chronobusekin, STABek, lokalek euren autoak etxean uztea eta garraio publikoa erabiltzea nahi zuen, hiria, kolapso arrisku larrian baitzegoen. Autobusak errazago igarotzeko lanak egin ziren (autobus-erreiak, batez ere), eta maiztasuna hamar minutu baino gutxiagora jaitsi zen. Halaber, bi disuasio-aparkaleku sortu ziren Aritzagan eta Bernainen.[1]

Igarotze Azkarreko Busa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2010ean, Baionaldeko arazo larria egiaztatu zen. Hazten ari den biztanleria, eta horren % 80k ibilgailu pribatua erabiltzen du joan-etorriak egiteko. Eta erabiltzen dutenak, gazteak, adinekoak edo diru-sarrera handirik gabeko pertsonak, azken batean, autorik ez dutenak. Horregatik, Communauté d'agglomération Bayonne-Anglet-Biarritzek, jada orduan, autousentzako korridore espezifikoak sortzea proposatu zuen, Igarotze azkarreko autobus bezala. Orduan, hiru ardatz planteatu ziren:

Asmoa zen disuasio-aparkalekuetarako erabiltzea eta, etorkizunean, luzeago izatea. Horrela sortu zen Chronoplus, zehazki   A1     A2     B   eta   C   lineekin, hauek T1 eta T2 lineak izatera pasa ziren, plan horren gidalerroei jarraituz.

Sarea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ustiapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

STAB Transdev enpresaren sozietate anonimo filialak ustiatzen zuen. STAB enpresak hamar urteko indarraldia zuen zerbitzu publikoko kontratu baten bidez zuen harremana CABABrekin, eta azkena 2000. eta 2010. urteen artean izan zen. CABABek garraio-eskaintza definitzen zuen, hau da, lineen trazadura, pasabideko maiztasuna, tarifak, etab. Gainera, dirua jartzeaz eta STAB zaintzeaz arduratzen zen. Azken hori, ordea, CABABri aholkuak emateaz, garraio publikoaren kudeaketa ziurtatzeaz eta autobusak gidatzeko aukera emateaz arduratzen zen, prestakuntza-ikastaroekin, ikasketa orokorrekin, merkataritza-politikarekin eta abarrekin.

Irudiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oharrak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. 3. lineak ibilbidea eta ordutegiak aldatzen ditu 5. linearekiko lotura bermatzeko.
    5. linea, lehenago BaionaBokale / Tarnose, Tarnose eta Bokale arteko zirkular bihurtzen da.
    8. lineak bere ibilbidea aldatzen du, gutxienez.
    10. lineak ibilbidea aldatuko du trenbidetik, Maubec kalearen mesedetan.
  2. 7.3 eta 9. lineen ez dago zerbitzu udan
    6. lineak ibilbidea aldatzen du
    7.1 eta 10. lineen ibilbidea luzatu du

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]